Ό φυσικός θέτει ερωτήματα και αναζητά απαντήσεις για όλα. Μοιάζουν σε αυτό με τους θεολόγους, δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι κάποιο σύστημα τους ξεφεύγει από το σκοπό της έρευνάς τους. Γι’ αυτό, ίσως, διαχρονικά εφορμούν ο ένας στο ζωτικό χώρο του άλλου! Και έχουμε θρηνήσει πνευματικά και ανθρώπινα θύματα.
Από τους φυσικούς δεν ξεφεύγει ούτε η ανθρώπινη συμπεριφορά! Για παράδειγμα:
Τα τελευταία χρόνια, μια εντελώς νέα θεωρία απασχολεί τη σκέψη των φυσικών. Γνωστή ως θεωρία του χάους.
Μέχρι και πριν 20 περίπου χρόνια οι επιστήμονες αναγνώριζαν μόνον δύο σαφώς διαχωρισμένα είδη δυναμικών συστημάτων:
Συστήματα «ντετερμινιστικά» μικρού αριθμού αλληλεπιδράσεων-συνιστωσών (βαθμών ελευθερίας), η εξέλιξη των οποίων στο χρόνο θεωρείτο απολύτως προβλέψιμη.
Συστήματα «στοχαστικά» μεγάλου αριθμού βαθμών ελευθερίας, που η σπουδή τους απαιτούσε τη χρήση της θεωρίας των πιθανοτήτων και των οποίων η λεπτομερής πορεία στο χρόνο θεωρείτο τυχαία και απρόβλεπτη.
Η επιστήμη των χαοτικών συστημάτων έρχεται να προσθέσει στο επιστημονικό ρεπερτόριο μια νέα κατηγορία συστημάτων με τελείως διαφορετική δυναμική.
Τα χαοτικά συστήματα ενώ είναι εν γένει ντετερμινιστικά είναι και απρόβλεπτα από πλευράς μακράς χρονικής εξέλιξης λόγω τις ευαίσθητης εξάρτησης της πορείας τους από τις αρχικές συνθήκες «εκκίνησης». Δηλαδή, μικροδιακυμάνσεις στις αρχικές συνθήκες πολλαπλασιάζονται με την πάροδο του χρόνου δραματικά, έτσι ώστε δύο πορείες του συγκεκριμένου συστήματος που εκκινούν με μικροδιαφορές στις αρχικές συνθήκες να αποκλίνουν τάχιστα. «Ευαίσθητη εξάρτηση από τις αρχικές συνθήκες», λοιπόν: λίγο να αλλάξουν οι αρχικές συνθήκες η εξέλιξη του συστήματος διαφοροποιείται δραματικά.
Και η ευαίσθητη εξάρτηση από τις αρχικές συνθήκες δεν ήταν εντελώς καινούργια έννοια. Ήταν ευάλωτη, σαν το ξεψύχισμα μιας μεταμφίεσης που δεν φορέθηκε ποτέ. Είχε περάσει πολύ πριν στη λαϊκή παράδοση:
Για ένα καρφί, χάθηκε το πέταλο.
Για ένα πέταλο χάθηκε το άλογο.
Για ένα άλογο χάθηκε ο καβαλάρης.
Για έναν καβαλάρη χάθηκε η μάχη. Για μια μάχη χάθηκε η αυτοκρατορία!
Έτσι, αν ένας άνθρωπος είναι χαοτικός, δείχνει δηλαδή ευαίσθητη εξάρτηση από τις αρχικές συνθήκες, μπορεί με το πέταγμα μιας συναισθηματικής πεταλούδας να:
2. Ζητωκραυγάσει για το ένα ή το άλλο κόμμα, ή και για τα δύο μαζί.
3. Σφάζεται για τις ικανότητες και το ήθος είτε του
είτε του
ανάλογα με το ποιος θα γίνει προϊστάμενος.
4. Πάει είτε εδώ
είτε εκεί
Εκείνοι που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στις αρχικές συνθήκες είναι οι πολιτικοί...Το φτερούγισμα μιας πολιτικής πεταλουδίτσας στο ένα άκρο του πλανήτη προκαλεί τυφώνα στο άλλο άκρο με θύματα τους ανυπεράσπιστους. Άλλα λένε προεκλογικά, όταν βρίσκονται στη ψυχική κατάσταση αναμονής παραλαβής κρίσιμου οίκου ανοχής πρώτης τάξεως και άλλα πράττουν μετεκλογικά οπότε διαπιστώνουν ότι ο οίκος ανοχής ήταν κρίσιμο φαινόμενο δεύτερης τάξης ...
Μη διαφεύγει ότι το ΧΑΟΣ, παρά το όνομά του, περιέχει πολύ ΤΑΞΗ.
Έτσι και οι πολιτικοί την επιβάλλουν στον οικονομικό τομέα κλπ!
Συνεπώς, έχουμε να κάνουμε με πολιτικούς που ακολουθούν μια σύγχρονη θεωρία της φυσικής, τη θεωρία του ΧΑΟΥΣ. Οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση είναι ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ...
«Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας», έγραψε ο ατίμητος Σεφέρης... Για να συμπληρώσει ο Ζουράρις ως αυτόκλητος, όπως διευκρινίζει, Διδάσκαλος του Γένους, και οι μαλακίες μας... Φαίνεται ότι οι πράξεις μας είναι παιδιά πολλών επιστημών, με τα περισσότερα αποτέλεσμα αιμομιξίας της φυσικής με ένα από τα νεότερα παιδιά της, το ΧΑΟΣ!
Ας συμφωνήσουμε:
Είναι διγαμία να αγαπάς και να ονειρεύεσαι...
Ελύτης
Αφού δεν τους αγαπάμε έχουμε δικαίωμα να ονειρευόμαστε...
Ας αναφωνήσουμε:
Λαός ξεκαρδισμένος ποτέ νικημένος....
Έχουμε γερά δόντια, κάτι τέτοια τα μασάμε
Και έτσι και γιουβέτσι
(Ελληνική λαϊκή παράδοση που προανήγγειλε τη θεωρία του χάους)...
Απο: @ντώνυμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου