Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Τετάρτη 17 Αυγούστου 2011

Στο Ιόνιο...








Τώρα θα κοιτάζεις μια

καλοκαιρινή θάλασσα. . .  



Θα χορεύουν φύκια

κάτω από το τζάμι του νερού.

Τα ρηχά, έχουν κι αυτά

τα βάσανά τους και τα γλέντια τους.




Η τερατώδης του πελάγους δυνατότητα,

η κίνηση του πλάτους,

θα φθάνει στα πόδια αφρός,

ψευτοεραστής στα πρώτα βότσαλα.

Θα τους σκάει ένα φιλί και θα ξεμεθάει.





Η ακτή δεν θα σε ξέρει.

Σώζεσαι λοιπόν από συσχετίσεις.

Έτσι μπορείς να σταθείς

στο ύψος μιας ρεμβαστικής ουδετερότητας

για ν΄απολαύσεις ανενόχλητα

αυτό το κάθαρμα τη δύση.





Όταν θα σου έχουν πει ό,τι είχαν να σου πουν

οι αναδιπλώσεις των κυμάτων,

θα επιστρέψεις. . .


Η σκέψη, μετά από τόση θάλασσα,

θα βάλει το δέρμα της προσαρμογής. . .

Εκεί που οι καλαμιές σπέρνουν ψιθύρους, θα είναι ψιθυριστή.

'Οπου κυλάει ρυάκι, θα είναι ρέουσα.

Όπου δαγκώνει η πέτρα, θα είναι πέτρινη. 



Θα σε προκαλέσει η θάλασσα στον αποχαιρετισμό...




Μίλα.

Μη πεις όμως  βάρκα,

βουλιάζει αν την παραφορτώσεις με προθέσεις. . .



Μη πεις όμως  βάρκα...



Δαπανηρή ιδέα η ζωή.

Ναυλώνεις έναν κόσμο

για να κάνεις το γύρο μιας βάρκας. . .


Πες μια λέξη.


Δεν σπάει η σιωπή με μια λέξη.

Πες "πέτρα",

που είναι άσπαστη λέξη.


Πες μια λέξη.


Έτσι, ίσα ίσα,

για να βάλεις ένα τίτλο

σ' αυτή τη βόλτα σου την παραθαλάσσια. . .




- Απλώνεται τόση φθινοπωρινή "θάλασσα" μπροστά...

Μια "θάλασσα" που θέλει να διαφεντεύει τη ζωή

αγνοώντας ότι υπάρχουν χρήστες ζωής. . .





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου