Η αλλαγή σελίδας θα είναι πολύ δύσκολη

όποιος και να είναι ο νικητής.

Είμαστε μια κατεστραμμένη χώρα σε παρακμή

που έχει χάσει την αξιοπρέπειά της.

Σε μια τέτοια στιγμή μιλάς μόνο για τις δυσκολίες.

Καμιά αξιοπρέπεια δεν έχει ανακτηθεί χωρίς τίμημα.

Σε μια καθοριστική στιγμή προβάλεις

βασανιστικά ερωτήματα

 για την κατανόηση του προβλήματος 

και εμπνέεις για την υπέρβασή τους 

και όχι απαντήσεις σε πρόβλημα 

που δεν έχει κατανοηθεί

ή

έχει ήδη ξεπεραστεί.

"Πιστεύω αυτούς που έγραψαν

τις ιδέες με αίμα"

Πιστεύαμε αυτούς που έγραφαν τις ιδέες  με ψέμα.

Σε μια καθοριστική στιγμή

κριτική απευθύνεται στους "δικούς μας",

όχι στους "άλλους". 

Η κριτική αποκλειστικά στους "άλλους"

είναι που κάνει χειρότερους τους "δικούς" μας.

Χρήσιμοι σε μια τέτοια  στιγμή είναι: 

οι αριστεροί που κάνουν κριτική στους αριστερούς

οι κεντρώοι στους κεντρώους

οι δεξιοί στους δεξιούς.

Αλλιώς,

είναι "αριστεροί", 'κεντρώοι", "δεξιοί"

δηλαδή,

είναι ίδιοι, σκλάβοι. 

Σκλάβοι των βεβαιοτήτων, σκοπιμοτήτων, φανατισμών τους.

Σκέφτεσαι,

ότι οριακές για μια χώρα εποχές,

όπως αυτή που ζούμε,

είναι οι εποχές που γεννούν τους μεγάλους ηγέτες:

που καθοδηγούν με δύσκολα και δεν καθοδηγούνται από τα εύκολα,

 εμπνέουν, ενώνουν και δεν διχάζουν, ξεπερνούν τα παραδεδεγμένα,

φέρνουν νέες ιδέες, νοοτροπίες, πρακτικές,

για να αντιμετωπίσουν νέα πρωτόγνωρα προβλήματα. 

Μας κυβερνούν οι νοοτροπίες

που αν δεν αλλάζουν καταστρέφουν τις ιδεολογίες.

Γιατί χάνουν τέτοια συγκυρία

να γίνουν τέτοιοι, μεγάλοι ηγέτες...  

Δεν υπάρχουν;

Δεν τους θέλουμε; 

Η ευχή είναι να υπάρξουν και να τους θελήσουμε.