Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Πέμπτη 28 Μαΐου 2015




Τραγούδι για κείνους που ξέρουν


κάτι πρέπει να γίνει τώρα αμέσως
αυτό το ξέρουμε
μα φυσικά είναι πολύ νωρίς για να ενεργήσουμε
μα φυσικά είναι πολύ αργά πέρασε η μέρα
ω ξέρουμε
ξέρουμε πως στ’ αλήθεια μάλλον ευπορούμε
και πως θα συνεχίσουμε έτσι
και πως αυτό δεν ωφελεί καθόλου
ω ξέρουμε
ξέρουμε πως εμείς φταίμε
και πως δεν είναι δικό μας λάθος αν φταίμε εμείς
και πως εμείς φταίμε που δεν είναι δικό μας λάθος
και πως μας κούρασε αυτό
ω ξέρουμε
και πως ίσως να ‘ταν καλή ιδέα να κρατήσουμε το στόμα μας κλειστό
και πως δεν θα κρατήσουμε κλειστό το στόμα μας παρ’ όλα αυτά
ω ξέρουμε ω ξέρουμε
και ξέρουμε ακόμη πως δεν μπορούμε να βοηθήσουμε κανέναν πραγματικά
και πως κανένας πραγματικά δεν μπορεί να μας βοηθήσει
και πως είμαστε υπερβολικά προικισμένοι και πολύ έξυπνοι
κι ελεύθεροι να διαλέξουμε ανάμεσα στο τίποτε και στο μηδέν
και πως πρέπει να τ’ αναλύσουμε αυτό το πρόβλημα πολύ προσεχτικά
και πως βάζουμε δυο κουταλιές ζάχαρη στο τσάι μας
ω ξέρουμε
τα ξέρουμε όλα για την καταπίεση
και πως είμαστε πάρα πολύ εναντίον της
και πως τα τσιγάρα ακρίβηναν πάλι
ω ξέρουμε
ξέρουμε πολύ καλά πως το έθνος πάει γυρεύοντας για αληθινούς μπελάδες
και πως οι προβλέψεις μας είναι συνήθως τελείως σωστές
και πως είναι ανώφελες
και πως όλα αυτά είναι μόνο κουβέντες
ω ξέρουμε
πως δεν είναι αρκετά καλό να ξεπερνάμε τα πράγματα
και πως θα τα ξεπεράσουμε παρ’ όλα αυτά
ω ξέρουμε ω ξέρουμε
πως δεν υπάρχει τίποτα καινούργιο σ’ όλα αυτά
και πως η ζωή είναι θαυμάσια
κι αυτό είναι το μόνο που έχει
ω τα ξέρουμε πολύ καλά όλα τούτα
και πως τα ξέρουμε πολύ καλά όλα τούτα
ω κι αυτό το ξέρουμε
ω το ξέρουμε
ω ξέρουμε

—Χανς Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ—
Μετάφραση: Ηλίας Κυζηράκος
Τοίχος; DIMart



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου