Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015






Περιμένω με αγωνία να επιβληθούν 

Τέλη Κυκλοφορίας

 και στα βρεφικά καροτσάκια αξίας άνω των 500 ευρώ,

 τα οποία κανονικά πρέπει να δηλώνονται στα ΙΧ.

Βοηθώ την κυβέρνηση

 να πάρει τις σωστές αποφάσεις.

 Γιατί δηλαδή εγώ να πληρώσω τέλη κυκλοφορίας 

για τετράτροχο αξίας 1000 ευρώ

 και όχι και τα βρεφικά καροτσάκια που στοιχίζουν άνω των 1000;

 Κανονικά έπρεπε να ασφαλίζονται και να περνούν και ΚΤΕΟ. 

Αδικία!


(Από τον τοίχο της Χριστίνας Σκούρτη)





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου