Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2015

Διαβάζοντας!








Εάν κάποιος μίλησε στον ύπνο του

και είπε

"Είμαι κοιμισμένος"

εμείς πρέπει να πούμε

"Έχει δίκιο";


Ludwig Wittgenstein



Κοίτα σε τι βάσανο μπορεί να βάλει ένα φιλόσοφο

το παραμιλητό

και αυτός να το βάλει σε μένα.



"Στην αμυδρή αυγή

Γράφω νέες λέξεις για τ' αφτιά σου

Ακόμα και τώρα που κοιμάσαι."


Amy Lowell


Διαβάζουν τα αυτιά της όταν κοιμάτε

όταν εγώ γράφω γι' αυτά; 

Τι λέει ο Wittgenstein;


Βοήθειααααααα!

                             





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου