Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Δευτέρα 25 Ιουλίου 2016


Shit high and gaze




Στην γιορτή  

για την αποκατάσταση της δημοκρατίας,

δεν πήγε  η πρόεδρος Ζωή γιατί τώρα  δεν έχουμε δημοκρατία.

 Πήγε όμως ο σύντροφος Τσίπρας 

που δεν είχε πάει επί Παπούλια γιατί τότε δεν είχαμε δημοκρατία.

Γιόρτασε 42 χρόνια δημοκρατίας που δεν είχαμε.

Ο Κυριάκος κοίταζε στα μάτια Καραμανλή.




Ο Λεβέντης δήλωσε στους πολιτικούς αρχηγούς ότι

πρέπει όλοι μαζί να τα βρούμε:

"Να αφήσουμε τα ΕΓΩ μας 

και να κοιτάξουμε τους εαυτούς μας." 

Και σανότερα!





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου