Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Κυριακή 19 Μαρτίου 2017




"Ερωτική επιστολή 

Η χθεσινή μαζί σου τσακωμάρα

 μ’ έκαμε τη ζωή να βαρεθώ 

και μού’ ρθε και στο νου να σκοτωθώ, 

χωρίς ν’ ακούσω στην καρδιά τρομάρα. 

Κι είπα· στον τάφο δεν είναι λαχτάρα! 

Kαι μέσα στην πολλή μου σαστισμάρα

 επήρα το ξουράφι να σφαώ 

και τό’ χα να το χώσω στο λαιμό,

 για να τελειώσει κάθε φαωμάρα

 μα δεν ηξαίρω πώς και τι και ποιό

 κι’ αντίς να κάμω τέτια αντραγαθία 

εβάρτηκα με μιάς να ξουριστώ… 

Κι εκόπασε και τούτη η τρικυμία

 κι’ αντίς να μ’ αγροικήσεις σκοτωμένονε

 θάρτω να με φιλήσεις ξουρισμένονε!"

Mικέλης Άβλιχος*

(*Κεφαλλονίτης Σατυρικός Ποιητής)



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου