Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Τετάρτη 30 Αυγούστου 2017




Μεσόγειος:

Γιατί Πελάγιε δεν συμμετέχεις στον αγώνα της 

 Πάλης των Τάξεων;

Πελάγειος:

Με κόψανε,

έχασα τον αγώνα της 

 Πάλης των Πράξεων,

Μεσόγειε.

Πελάγειος:

Μην έχεις τύψεις συνειδήσεως,

ήθελες το καλό τους,

Μεσόγειε.

Πελάγειος:

Ναι,

Μεσόγειε,

το ήθελα πολύ το καλό τους και τους το πήρα.

Πελάγειος:

Μην έχεις συνειδητές τύψεις,

Μεσόγειε.

Αν έχεις συνειδητές τύψεις για το παρελθόν

δεν μπορείς να ερμηνεύσεις το  μέλλον.

Μείνε στις τύψεις συνειδήσεως.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου