Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου 2017




Πελάγειος:

Αντιμετωπίζουμε μεγάλο πρόβλημα με τη ρύπανση,

Μεσόγειε.

Όταν τρομάξουμε,

 όταν χάσουμε τον δρόμο μας τώρα που πετάμε,

 πως θα πούμε:

"Πήγε η ψυχή μου στην Κούλουρη",

έτσι που είναι η Κούλουρη

 και για τους μη αρχαιολάτρες Σαλαμίνα.

Δεν φτάνει που θα τρομάξουμε

 που θα χάσουμε τον δρόμο μας,

  θα μαυρίζει και η ψυχή μας στην Κούλουρη,

Μεσόγειε.

Μεσόγειος:

Μεγάλο το πρόβλημα,

Πελάγειε,

Η λύση είναι να μην τρομάξουμε,

και για να μην τρομάξουμε αν θα χαθούμε

μία είναι η λύση:

να μη ξέρουμε που πάμε.

Πελάγειος:

Είσαι μεγάλος Μεσόγειε!

Γι΄ αυτό δεν κατάντησε όπως ο μικρός Σαρωνικός.

Μεσόγειος:

Αν έχεις μυαλό,

Πελάγειε,

πάντα βρίσκεις τρόπο να μην απελπίζεσαι.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου