Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Τετάρτη 25 Οκτωβρίου 2017


Σήμερα,

25 Οκτωβρίου,

εορτάζεται η

Παγκόσμια Ημέρα Ζυμαρικών.

Στο Μέγαρο Μουσικής του Λαού

θα χορέψει η εικονιζόμενη ανωτέρω

 διάσημη μπαλαρίνα Spaghetti των Μπαλέτων Misko

 το έργο του Αkakiou:

"Do not forget the macaroni must be Misko",

σε πραγματική εκτέλεση από την εικονιζόμενη κατωτέρω

Spagheti Western Orchestra.

Αντί εισιτηρίου να προσκομίζετε ζυμαρικά Stella,

θα προσφερθούν σε όσους φοβούνται τις μέλισσες

και δεν αγοράζουν 

Μακαρόνια Melissa. 

Αν φέρετε και κιμά,

θα παιχτεί η σουίτα:

Μακαρόνια με Κιμά στο  Κύμα.

Υπό την αιγίδα της υπουργού

Έλενας Κουντουρά. 

Να πάμε! 

Δήλωση της Πατάτας μου:

"Αν και ανταγωνίστρια,

με όλη μου την αγάπη θα παραβρεθώ!"

Καλά που πέφτει 25 και όχι 28 Οκτωβρίου.

Δεν θα μπορούσαμε να φάμε Καρμπονάρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου