Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Τρίτη 17 Οκτωβρίου 2017



Μπάμπης:

Συνεχίζουμε,

Μήτσο,

τις σκέψεις μας για το πως επικοινωνιακά θα περάσουμε 

το πρόγραμμά μας  στον λαό.

Ένα κρίσιμο θέμα είναι η  επέκταση

των δικαιωμάτων σε ότι ζει στη χώρα μας.

Μήτσος:

Πολύ σοβαρό θέμα,

Μπάμπη,

 η επέκταση πέραν των ανθρώπων.

Όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι εξασφαλισμένα. 

Έχεις καμιά ιδέα;

Μπάμπης:

Δεν λέω κάτι χωρίς να έχω πρόταση.

Μια μεγάλη ανισότητα δικαιωμάτων υπάρχει μεταξύ

Ζώων και Φυτών.

Όλοι είμαστε υπερήφανοι για τα δικαιώματα   των σκύλων. 

Ποικιλία σκυλοτροφών, 

βλέπεις σκυλάκια μέσα στα αυτοκίνητα να κάνουν εκδρομές,

κυρίες να τα κάνουν βόλτες.

 Για τα Φυτά όμως;

Λίγο νερό!

Προτείνω λοιπόν να βγάλουμε στα κοινωνικά δίκτυα τα ακόλουθα:

ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΕ ΦΥΤΑ ΚΑΙ ΣΚΥΛΟΥΣ!

 ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΒΟΛΤΑ ΤΑ ΣΚΥΛΑΚΙΑ.


ΝΑ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΦΥΤΑ ΒΟΛΤΑ

ΟΤΑΝ ΒΡΕΧΕΙ  ΝΑ ΠΟΤΙΖΟΝΤΑΙ.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΑ ΦΥΤΑ.


Μήτσος:

Καταπληκτικά!

Είμαστε πρωτοπόροι,

Μπάμπη!

Και πρέπει να πάρουμε μέτρα γιατί τα 

Φυτά αρχίζουν να μπαίνουν στο περιθώριο.

Θα προστατεύσουμε ό,τι το περιθωριακό.

Όταν πια πάμε να ζητήσουμε

 την χείρα της αγαπημένης μας δεν κρατάμε πια λουλούδια,

κρατάμε φραντζόλες,

για να δείξουμε ότι μπορούμε να εξασφαλίσουμε 

τον άρτον ημών τον επιούσιον

για τη μελλοντική μας οικογένεια.


Τα Φυτά είναι και αυτά θύματα της κρίσης.  

Σαν Μπέεεκετ / Περιμένοντας τον Κουτό

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου