Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2017




Μπάμπης:

Είμαι σοκαρισμένος,

Μήτσο,

με το πόσο τους τυφλώνει το κομματικό πάθος.

Χύνουν χολή  οι πολιτικοί αναλυτές του Facebook 

γιατί φάγαμε την καμήλα και όχι  τον γάιδαρο.

Ως γνωστόν ο αγνώμων λαός  θέλει να τρώμε τον γάιδαρο. 

Μήτσος:

Αγνώμων ο λαός,

Μπάμπη,

το είπες εσύ;

Μπάμπης:

Ναι, ναι!

Είναι αγνώμονες, αχάριστοι, ζηλόφθονες.

Τα ζηλεύουνε τα γαϊδούρια, 

Μήτσο, 

γιατί έχουν αυτό που δεν έχουμε εμείς,

υπομονή. 

Ζηλεύουμε τη γαϊδουρινή υπομονή τους.

Με τη γαϊδουρινή επίμονη τους στο τέλος δικαιώνονται. 

Αναγνωρίστηκε η προσφορά του γαϊδάρου,

Μήτσο,

δίκαια  φάγαμε την καμήλα  και όχι το γάιδαρο.

Κοίτα γύρω σου,

Μήτσο,

έχουμε   γαϊδουροκαλόκαιρο!


Τα γαϊδούρια μας φέρανε το γαϊδουροκαλόκαιρο,

οι καμήλες τι μας έφεραν;

Αμ' το άλλο! 

Με το γαϊδουροκαλόκαιρο που έφεραν, 

έκαναν τον Οκτώβρη να νομίζει ότι

 θα έχει ζωή χωρίς σύννεφα,

 ανέφελη.

Σε έχει κάνει εσένα κανείς να νομίζεις ότι

θα έχεις ανέφελη ζωή για ένα μήνα;

Λίγο είναι. 

Μήτσος:

Με εκπλήσσει η επιχειρηματολογία σου!

Μπάμπης:

Συνεχίζω!

Το γαϊδουροκαλόκαιρο είχε τεράστια σημασία και για μας,

Μήτσο.

Το ότι δεν είχε σύννεφα ο Οκτώβρης

είχε δύο ευτυχή αποτελέσματα.  

Κατά πρώτον,

 το να τα ακούμε όλα αυτά και να μη λέμε:

 "πέφτω από τα σύννεφα".

Πως να πέσουμε αφού δεν είχε σύννεφα. 

Κατά δεύτερον,

 το να μη μας απασχολεί το αιώνιο ερώτημα:

πως ανεβαίνουμε στα σύννεφα για να πέσουμε.

Μήτσος:

Αισθάνομαι ένοχος για το πότε έλεγα σε άνθρωπο: 

"Είσαι γαϊδούρι!"

Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος.  

Μπάμπη, 

είσαι μεγάλο γαϊδούρι!

Μπάμπης:

Ευχαριστώ!

Σαν Μπέεεκετ /Περιμένοντας τον Κουτό



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου