Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Κυριακή 15 Οκτωβρίου 2017


Μπάμπης:

Πρέπει να σκεφτόμαστε τα πρόσωπα που θα μπουν

 στην Κυβέρνηση του Κουτού,

Μήτσο.

Στην εποχή των Σόσιαλ Μύδια το πιο κρίσιμο αξίωμα 

είναι αυτό του Κυβερνητικού Εκπροσώπου.

Πρέπει να έχει το χάρισμα της διγλωσσίας,

να συμβιβάζει αυτά του λέγαμε με αυτά που κάνουμε.

Μήτσος:

Την έχω έτοιμη,

Μπάμπη!

Είναι μο-να-δι-κή!

Είναι από τη γέννησή της δίγλωσση.

¨Δεν είναι παιδί του κομματικού σωλήνα.

Δεν θα μπορεί κανείς να την κατηγορήσει 

ότι είναι δίγλωσση,

ίσως εκτός των ΑΝΕΛ. 

Είναι παρέκκλιση της φύσης. 

Σαν Μπέεεεκετ / Περιμένοντας τον Κουτό


Posted by at

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)