Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Παρασκευή 16 Μαρτίου 2018



"Ένας Καθηγητής βιολογίας έκοψε το πόδι ενός βατράχου.
Πήδα, του λέει.
Ρίχνει έναν πήδο, ο βάτραχος.
Του κόβει το άλλο πόδι.
Ξαναπήδα, τον προστάζει.
Κάνει προσπάθειες και πάλι πηδά.
Του κόβει το τρίτο πόδι.
Πήδα, επιμένει ο βιολόγος.
Μαζεύει ο βάτραχος
ό,τι τ’ απέμεινε και κάνει μια ύστατη προσπάθεια.
Του κόβει και το τελευταίο πόδι.
Πήδα, φωνάζει ο βιολόγος.
Δεν αντιδρά ο βάτραχος.
Ξαναπήδα, ξαναφωνάζει
Τίποτα.
Βλέπετε,
λέει στους φοιτητές του:
Μόλις κόψουμε και τα τέσσερα πόδια,
ο βάτραχος κουφαίνεται,
παύει να υπακούει σε εντολές,
γίνεται περήφανος."
Έχετε δει γύρω σας υπερήφανους βατράχους
που δεν εκτελούν εντολές;


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου