Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Τρίτη 8 Μαΐου 2018




 "Kλαίγοντας περιγράφει 

πώς ρήμαξαν το σπίτι της ληστές

 της πήρανε χρυσαφικά και βίασαν οι άθλιοι

 γερόντισσες αξίες.


 Δε χαίρεται; 


 Eμένα έχει χρόνια να πατήσει 

κλέφτης το πόδι του στο σπίτι

 ούτε για καφέ.

Eπίτηδες αφήνω ξεκλείδωτο το μπρίκι


 Kάθε φορά επιστρέφοντας προσεύχομαι

 να βρώ σπασμένους τους κυνόδοντες της πόρτας


 να σείονται τα φώτα σαν μόλις να κουτούλησαν

 με σεισμού πανύψηλου κεφάλι


 να δω κλεμμένα τα κτερίσματα

 από τις μούμιες βασιλείες του καθρέφτη


 σαν κάποιος να ξυρίστηκε στο μπάνιο

 και στη σπανή αφή μου να 'χουν φυτρώσει γένια 

χάμω δεμένη χειροπόδαρα να κείται η διάψευσή τους


 κι απ' την κουζίνα να 'ρχεται με το πάσο του ατμός 

ζεστής πατημασιάς με μπόλικη κανέλα από πάνω."


Κική Δημουλά / Κλέφτες στη σκέψη / Ενός λεπτού μαζί



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου