Οι άνθρωποι το πιο συχνά
δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους.
Τα δίνουν – τάχα χαιρετώντας – σ’ άλλους.
Τ’ αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες.
Ή – το χειρότερο – τα ρίχνουνε στις τσέπες τους
και τα ξεχνούνε.
δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους.
Τα δίνουν – τάχα χαιρετώντας – σ’ άλλους.
Τ’ αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες.
Ή – το χειρότερο – τα ρίχνουνε στις τσέπες τους
και τα ξεχνούνε.
Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα.
Ένα σωρό ποιήματα άγραφα.
Ένα σωρό ποιήματα άγραφα.
Αργύρης Χιόνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου