Κλαίμε λέξεις και δεν κλαίμε δάκρυα,

λυτρωτικά δάκρυα:

«Α δάκρυα, πού είστε δάκρυά μου

διαπεράστε…αναβλύστε…σαρώστε…

και κάντε μου ξανά

το κλάμα κλάμα».

Βύρων Λεοντάρης