Η σάρκα μου πάντα πονάει στα χτυπήματα ...
...πάντοτε χαίρεται στα χάδια
...Ακόμα τίποτα δεν έμαθε.

Τίτος Πατρίκιος

Οι μάρτυρες της ζωής μου

Χάνονται ένας ένας

Για τόσα ασήμαντα ή και σπουδαία που έζησα

Μένω μονάχα εγώ να μαρτυρήσω

Και τώρα ποιος να με πιστέψει

Πως λέω την αλήθεια…

Πίσω από την πλάτη μου στέκεται

ακοίμητος και με ελέγχει

Των πρώτων χρόνων μου…ο εαυτός

Τίτος Πατρίκιος