"Πότε-πότε μας θυμάται το μέλλον

 όσο μακριά κι αν βρίσκεται, 

όλο και κάποιο μήνυμα λαβαίνουμε,

 γραμμένο πάντα βιαστικά 

γιατί διαρκώς αναχωρεί 

για πιο μακριά ακόμα. 

 Τι να το κάνεις; 

Γραφτά που μένουνε αδιάβαστα. 

Κανείς δεν ξέρει από μας

 να διαβάσει τι γράφει το μέλλον. 

Παρεκτός κάτι ελάχιστες 

 γραμματιζούμενες ελπίδες.

 Τρέχα γύρευε." 

 Κική Δημουλά