"Με πόνεσες μέχρι θανάτου και σ' ευχαριστώ.

 Για να πονέσω τόσο φρικτά, φαντάσου πόσα μου χάρισες."

 Μάρω Βαμβουνάκη / Το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης