"Μ' έκλεισε μέσα η βροχή

και μένω τώρα να εξαρτιέμαι από σταγόνες." 

*

"Μ' έκλεισε μέσα η βροχή 

και μένω τώρα να εξαρτιέμαι από σταγόνες.

 Όμως πού ξέρω αν αυτό είναι βροχή 

ή δάκρυα από τον μέσα ουρανό μιας μνήμης;

 Μεγάλωσα πολύ για να ονομάζω 

τα φαινόμενα χωρίς επιφύλαξη, 

αυτό βροχή, αυτό δάκρυα.

 Στεγνή στέκομαι ανάμεσα 

στα δύο ενδεχόμενα : βροχή ή δάκρυα, 

κι ανάμεσα σε τόσα διφορούμενα :

 βροχή ή δάκρυα, 

έρωτας ή τρόπος να μεγαλώνουμε,

εσύ ή μικρή αποχαιρετιστήρια αιώρηση σκιάς 

του τελευταίου φύλλου.

 Το κάθε τελευταίο, 

τελευταίο τ' ονομάζω χωρίς επιφύλαξη.

 Και μεγάλωσα πολύ 

για να είναι αυτό αφορμή δακρύων.

 Δάκρυα ή βροχή, πού να ξέρω; 

Και μένω να εξαρτιέμαι από σταγόνες. 

 Και μεγάλωσα πολύ

για να περιμένω άλλο μέτρο όταν βρέχει

 κι όταν δεν βρέχει άλλο.

 Σταγόνες για όλα.

 Σταγόνες βροχής ή δάκρυα.

 Από τα μάτια κάποιας μνήμης ή τα δικά μου.

 Εγώ ή μνήμη, πού να ξέρω; 

 Μεγάλωσα πολύ για να χωρίζω τους χρόνους.

Βροχή ή δάκρυα. 

 Εσύ ή μικρή αποχαιρετιστήρια αιώρηση σκιάς

του τελευταίου φύλλου." 

Κική Δημουλά / Το διαζευκτικόν ή