Το γνήσιο της πληγής 

 αναγνωρίζεται 

 από το χρώμα που έχει

  της υπογραφής το αίμα. 

Αν είναι ρέον άφθονο κόκκινο 

έχει καλώς. 

Αν όμως είναι στάσιμο ξεθωριασμένο 

 τότε κάποια παλιά ανάμνηση 

 πλαστογράφησε πληγή που έχει 

 πλέον θρέψει. 

 Το περίεργο είναι πως άμα ζουλήξεις 

το θεραπευμένο τραύμα 

πονάει τρισχειρότερα απ’ όσο όταν 

 ήταν ενεργό, ουρλιάζεις, ακούγεσαι 

στα πέρατα του χρόνου. 

Καθόλου περίεργο. Επιφανειακά ξεχνάς.


Κική Δημουλά / Το γνήσιο / Άνω τελεία / Ίκαρος