"Μοιάζεις με τον Ναζωραίο, 

μου είπες· 

βλέπω στα μάτια σου 

μια σταυρωμένη καθημερινότητα.

 Έφερα τότε τις παλάμες μου

 στο πρόσωπο

 σα να ‘ταν ν’ αποφύγω έτσι 

το ποτήριον των λόγων σου.

 Ήτανε όμως τρύπιες οι παλάμες μου 

και μέσα από τις τρύπες, 

όξος και χολή 

το βλέμμα σου πότιζε τα στεγνά μου χείλη."

Αργύρης Χιόνης