Η κόλαση των ζωντανών δεν είναι κάτι που θα γίνει· αν υπάρχει, είναι αυτή που είναι ήδη εδώ, η κόλαση που ζούμε κάθε μέρα, που σχηματίζουμε όντας μαζί.

 

Υπάρχουν δύο τρόποι για να αποφύγεις να υποφέρεις από αυτό. Το πρώτο είναι εύκολο για πολλούς: να δεχτείς την κόλαση και να γίνεις μέρος της μέχρι να μην το βλέπεις πια. Το δεύτερο είναι ριψοκίνδυνο και απαιτεί συνεχή προσοχή και μάθηση: το να προσπαθείς και να ξέρεις πώς να αναγνωρίσεις ποιος και τι, στη μέση της κόλασης, δεν είναι κόλαση, και να το κάνεις να διαρκεί, και να του δώσεις χώρο.

Italo Calvino / Οι αόρατες πόλεις