Όχι, δεν είν’ ο πόλεμος που αντιμετωπίζουμε. Η γοητεία της εξουσίας είναι που μας στοιχειώνει. Ο φόβος. Πίσω απ’ τα ευγενή προσχήματα των δυνατών, τις αγαθές παρηγορίες των αδυνάτων, βυσσοδομεί η επιθυμία κυριαρχίας που όλα τα λέει δικά της και τ’ αρπάζει όταν μπορεί, χυμάν ξωπίσω παθιασμένοι κι οι οπαδοί, ανίδεοι όλοι κυνηγάμε ιδέες και θεωρίες, η αλαζονεία μας ξεγελάει, στρεπτοδικεί, κλέβει το όνειρο και το παραποιεί, στρεβλώνει τη ζωή, τρέφει το κτήνος μέσα μας, κάνει το χάρισμα πληγή και μας νεκρώνει ζωντανούς, ψυχές κι ανθρώπους.

Έλαβα νέα απ’ τα ψηλώματα. Κρύο, ησυχία κι ερημιά. Τ’ αγκάθια στο λιβάδι χιονισμένα, τα δέντρα πίσω σκοτεινά και τα βουνά χαμένα!

Χρήστος Μπόκορος