Να φεύγεις κάθε τόσο 

αφήνοντας μια λέξη κάτω απ’ το χαλάκι της εξώπορτας.

 Απ’ ό,τι άργησε να ‘ρθει 

κι από ό,τι δεν ήρθε 

χειρότερα μας φέρθηκε αυτό που περιμέναμε

 τι είναι μη γνωρίζοντας... 

Εμείς οι άνθρωποι

 είμαστε επί της γης τα μόνα πλάσματα που κλαίμε.

 Κική Δημουλά