"Σημασίες που χάθηκαν

στα καταφύγια των ματιών.

Φωνές που περάσανε αφήνοντας

να γείρει επάνω μου

ο ίσκιος των λέξεων." 

Μ. Ζευγόλης

"Γιατί άραγε να με αγαπούσε απόψε

τόσο πραγματικά εκείνο το όνειρο;

Γιατί μου έλεγε κράτα με

 μη μ’ αφήνεις να ξυπνήσω;

Ανησυχώ. Συνήθως

έτσι αγαπάμε την απώλεια.

Λες να μη ξαναονειρευτεί

αυτή η πολύ συνηθισμένη απώλεια;

Τι αντικοινωνικά που είναι τα όνειρα.

Ούτε φιλίες ούτε δεσμοί

μόλις μας δουν σβήνουν

σα σπίθα έκθετη σε θύελλα.

Ανθρωποφοβία;

Ίσως τραυματισμένο γόητρο

επειδή δουλεύουν εκεί κάτω

στα ορυχεία των χαμένων ευκαιριών.

Είχαν βλέπεις κι αυτά

άλλα όνειρα."

Κική Δημουλά

"Τίποτα δεν είναι δυσκολότερο

να αντέξει κανείς

από μια σειρά ωραίων ημερών"

Johann Wolfgang Goethe

"Είναι επικίνδυνο να ζεις με ασφάλεια"

Irvin David Yalom

Αν δεν δείτε τίποτα πια γραμμένο,

θα ξέρετε άραγε ποιος είχε δίκιο

ο Goethe η ο Yalom;

ημ αρτον

Πίνακας: Γιάννη Αδαμάκη

"Η απουσία σου έχει περάσει μέσα μου

 Σαν κλωστή μες από μια βελόνα·

 Οτιδήποτε κάνω είναι ραμμένο με το χρώμα της."

 W.S.Merwin

Από τον τοίχο: Φρέαρ

"Μόνο να περιγράφεις,

μην εξηγείς."

Ludwig Wittgenstein

"Υπάρχουν κάποια πάθη

τόσο δυνατά,

που δεν μπορεί 

παρά να είναι αρετές"

Albert Camus

"Όταν ο ταξιδιώτης κοίταξε προς τα πίσω

 και είδε ότι το μονοπάτι ήταν ανέπαφο,

 συνειδητοποίησε ότι τα ίχνη του δεν τον ακολουθούσαν, 

αλλά προπορεύονταν."

Alejandro Jodorowsky

Η κυκλική μορφή 

που υιοθέτησαν οι Ινδοί για να εκφράσουν το "τίποτα" 

απηχεί την κοιλότητα που δημιουργούνταν στην άμμο 

όταν απομακρυνόταν ένα βότσαλο που χρησιμοποιούσαν για αρίθμηση. 

Επομένως, 

το σύγχρονο μηδενικό, 

που κληρονομήσαμε από τους Ινδούς, 

ξεκίνησε ως το το ορατό ίχνος 

από κάτι που δεν ήταν πια εκεί. 

Miranda Lundy / Ιεροί Αριθμοί / Εκδόσεις Αλεξάνδρεια 

Τι ωραία που θα ήταν 

 να μπορούσε κάποιος να υπερβεί

την πραγματικότητα

αλλά

να μην την περιλαμβάνει

όταν την  υπερβαίνει...

Όσοι από σας πια βαρεθήκατε τον κόσμον αυτόν τον άδικον και τον βλακώδη να άγεσθε και να φέρεσθε από τους ψεύτες, από τους σοφιστάς και τους λαοπλάνους, όσοι πια βαρεθήκατε οι δεσμοφύλακές σας σαν τόπια ταλαίπωρα να σας εξαποστέλλουν εις τον Καϊάφα και πριν απ’ αυτόν στον Άννα, προσμένοντας να έλθη η Ώρα η χρυσαυγής, η πολυύμνητος και ευλογημένη, όσοι πιστοί, όσοι ζεστοί, όσοι την σημερινήν ελεεινήν πραγματικότητα να αλλάξετε ποθείτε, προσμένοντας να έλθη η Ώρα, όσοι πιστοί, όσοι ζεστοί, ελάτε και ας ανακράξωμεν μαζί (νυν και αεί, νυν και αεί) σαν προσευχή και σαν παιάνα, ας ανακράξωμεν μαζί, με μια ψυχή, με μια φωνή – ΟΚΤΑΝΑ! 

Ανδρέας Εμπειρίκος / Οκτάνα / Eκδόσεις Ίκαρος 

η οποία σχεδόν σαν υλική φαντάζει

Γλυκερία Βασδέκη

"Το να σαγηνεύεις

 συνεπάγεται ότι το πληρώνεις με το γεγονός ότι θα σαγηνευθείς, 

δηλαδή 

θα ξεριζωθείς από τον εαυτό σου

 και θα γίνεις το διακύβευμα μιας μαγείας"

Jean Baudrillard

Από τον τοίχο: Μικρό Καράβι

"Δεν ξέρω ποιος είμαι.

 Ίσως να μην είμαι κανένας. 

Πιθανότατα μία ψευδαίσθηση 

που δημιούργησε η γενναιοδωρία σας."

Χόρχε Λουίς Μπόρχες

"Ευγνωμονώ τις ελλείψεις μου

 Ό,τι μου λείπει, με προστατεύει 

Από κείνο που θα χάσω..."

Κατερίνα Αγγελάκη- Ρουκ

Εργο: Γιάννη Αδαμάκη

«Αρκέσου.

 Αυτά που ψάχνεις διαφέρουν μόνο μεταξύ τους.

 Αυτά που βρίσκεις είναι ίδια.» 

Κική Δημουλά

τα μυστήρια...

"...Άξιον εστί το κύμα

 που αγριεύει

 και 

σηκώνεται πέντε οργιές επάνω..."

 Οδυσσέας Ελύτης / Το Άξιον Εστί

Προσπαθώ να δώσω απάντηση στο παρακάτω ερώτημα

για να αρχίσω να συμβάλλω απερίσπαστος,

ως μέρος του λαού,

στην συγγραφή

του νέου συντάγματος της χώρας:

"Ποίησε η φύσις

 πρώτα 

τους τέττιγες 

και

έδωκε το φιλόμουσον τοις άρρεσιν,

στα δε θήλεα το άφωνον,

 διαπίστωσε λάθος,

οπότε  αντέστρεψε τους ρόλους  στους ανθρώπους

ή 

έγινε χρονικά το αντίστροφον;"

Το κείμενο CAPVT'XX είναι από τον τοίχο του Βασίλη Λαλιώτη

"Μην  ψάχνεις

γι' αντιδρομές

ή

εύνοιες της τύχης.

Κυρίως

πρόσεχε την ηδονική αιώρηση ανάμεσα

σε αυτοδικαίωση

και σ' αυτοκαταδίκη."

Τίτος Πατρίκιος

Το έργο είναι του Γιάννη Αδαμάκη

Μέρα που είναι,

του Αγίου Παντελεήμονα,

Χρόνια μου Πολλά.

Εορτάζω την

ΠΑΝΤΕΛΗ

μου άγνοια.

προσδοκία:

A M Λ Ε Τ

απολογισμός:

Τ Ε Λ Μ Α

Καλημέρα!

"Α,

 υπέροχες νύχτες του Ιουλίου

 με τα μαντολίνα 

των τζιτζικιών και των γρύλων."

 Γ. Ρίτσος

«Ζει και ζει και ζει και ζει και ζει και ζει και ζει 

ο βασιλιάς ο ήλιος ζει…»

Οδυσσέας Ελύτης

Να γίνει δημοψήφισμα!

Τι θέλει ο λαός;

To Σύνταγμα του Αλέξη

ή

το Σύνταγμα που προτείνει ο Καβάφης;

Να πέσουν όλα στο κρεβάτι!

Το Σύνταγμα της Ηδονής

Κ. Π. Καβάφης

Mη ομιλείτε περί ενοχής, μη ομιλείτε περί ευθύνης. Όταν περνά το Σύνταγμα της Hδονής με μουσικήν και σημαίας· όταν ριγούν και τρέμουν αι αισθήσεις, άφρων και ασεβής είναι όστις μένει μακράν, όστις δεν ορμά εις την καλήν εκστρατείαν, την βαίνουσαν επί την κατάκτησιν των απολαύσεων και των παθών.

Όλοι οι νόμοι της ηθικής - κακώς νοημένοι, κακώς εφαρμοζόμενοι - είναι μηδέν και δεν ημπορούν να σταθούν ουδέ στιγμήν, όταν περνά το Σύνταγμα της Hδονής με μουσικήν και σημαίας. Mη αφήσης καμίαν σκιεράν αρετήν να σε βαστάξη. Mη πιστεύης ότι καμία υποχρέωσις σε δένει. Tο χρέος σου είναι να ενδίδης, να ενδίδης πάντοτε εις τας Eπιθυμίας, που είναι τα τελειότατα πλάσματα των τελείων θεών. Tο χρέος σου είναι να καταταχθής πιστός στρατιώτης, με απλότητα καρδίας, όταν περνά το Σύνταγμα της Hδονής με μουσικήν και σημαίας.

Mη κλείεσαι εν τω οίκω σου και πλανάσαι με θεωρίας δικαιοσύνης, με τας περί αμοιβής προλήψεις της κακώς καμωμένης κοινωνίας. Mη λέγης, Tόσον αξίζει ο κόπος μου και τόσον οφείλω να απολαύσω. Όπως η ζωή είναι κληρονομία και δεν έκαμες τίποτε δια να την κερδίσης ως αμοιβήν, ούτω κληρονομία πρέπει να είναι και η Hδονή. Mη κλείεσαι εν τω οίκω σου· αλλά κράτει τα παράθυρα ανοικτά, ολοάνοικτα, δια να ακούσης τους πρώτους ήχους της διαβάσεως των στρατιωτών, όταν φθάνη το Σύνταγμα της Hδονής με μουσικήν και σημαίας. 

Mη απατηθής από τους βλασφήμους όσοι σε λέγουν ότι η υπηρεσία είναι επικίνδυνος και επίπονος. H υπηρεσία της ηδονής είναι χαρά διαρκής. Σε εξαντλεί, αλλά σε εξαντλεί με θεσπεσίας μέθας. Kαι επί τέλους όταν πέσης εις τον δρόμον, και τότε είναι η τύχη σου ζηλευτή. Όταν περάση η κηδεία σου, αι Mορφαί τας οποίας έπλασαν αι επιθυμίαι σου θα ρίψουν λείρια και ρόδα λευκά επί του φερέτρου σου, θα σε σηκώσουν εις τους ώμους των έφηβοι Θεοί του Oλύμπου, και θα σε θάψουν εις το Kοιμητήριον του Iδεώδους όπου ασπρίζουν τα μαυσωλεία της ποιήσεως.

Ζήτω το Σύνταγμα του Καβάφη!