«Αργόσχολε αναγνώστη, πίστεψέ με δίχως να σου ορκιστώ ότι θα ’θελα το βιβλίο αυτό, ως παιδί της διάνοιας, να ’ναι το πιο όμορφο, το πιο εύθυμο και το πιο ιδιοφυές που θα φανταζόταν κανείς.

Δεν μπόρεσα όμως να πάω αντίθετα με την τάξη της φύσης, σύμφωνα με την οποία κάθε πράγμα γεννά το όμοιό του. Κι έτσι, τι θα μπορούσε να γεννήσει το στείρο και ανεπαρκώς καλλιεργημένο πνεύμα μου, αν όχι την ιστορία ενός παιδιού στεγνού, μαραμένου, φαντασιόπληκτου, γεμάτου από ποικίλες σκέψεις που ποτέ κανείς δε φαντάστηκε, σαν κάποιον που έχει γεννηθεί σε φυλακή, εκεί όπου καθετί άβολο έχει την κατοικία του και κάθε θλιβερός θόρυβος τη διαμονή του;»

 Μιγκέλ ντε Θερβάντες 

 Η αρχή του προλόγου του στο "Δον Κιχώτη"

"Υπάρχουν ενυδρεία με κινητό χώρισμα στη μέση, κι όταν το βγάλεις, το ψάρι που 'ναι συνηθισμένο στο δικό του τμήμα δεν αποφασίζει ποτέ να περάσει στο διπλανό. Φτάνει ως ένα σημείο, στρίβει, κάνει πίσω, χωρίς να καταλάβει πως δεν υπάρχει πια εμπόδιο, πως μπορούσε να προχωρήσει κι άλλο..."

Cortazar Julio / Κουτσό / Όπερα

"Ευλογημένο να ‘ναι το Εμπόδιο 

και τρισευλογημένο. 

Δέντρο ισκιερής δικαιολογίας 

ότι δεν φταίμ’ εμείς, 

να βρίσκει δροσερήν αθώωση

 ο λιποτάκτης χειρισμός,

 να κολατσίζει με το πάσο της 

το μεροκαματιάρικο άλλοθί της

 η Αλλοτρίωσή μας." 

Κική Δημουλά / Έμμεση αδράνεια 

- Είναι εδώ κανείς;

- Δεν είναι  κανείς εδώ!

Σας περιμένουν!

"Συνορεύω 

γιατί ζωή είναι οι άλλοι

 και η ζωή είναι όταν οι άλλοι σε ακουμπάν." 

 Γιώργος Χειμωνάς

"Ἡ ἐσωτερική μας ὅψη

 εἶναι τὸ σύννεφο.

 Ποὺ διαρκῶς ἀλλάζει σχῆμα."

 Ἀνδρέας Ἐμπειρῖκος

Παρόλα αυτά,

"Προσπάθησε 

να γίνεις το ουράνιο τόξο στο σύννεφο κάποιου άλλου." 

Maya Angelou

"Μου κόλλησε η ιδέα πως για τους άλλους

 δεν ήμουνα αυτός

 που ως τώρα φανταζόμουνα μέσα μου πως ήμουνα..."

Luigi Pirandello / Ένας, κανένας και εκατό χιλιάδες

Το βράδυ,

θα είμαστε μάρτυρες μιας ακόμη σκληρής μονομαχίας.

Θέλουν πάλι το καλό μας!

Πόσο καλό να έχουμε;

Να προσέχουμε! 

Περί Ελπίδος

"...Από το κουτί της Πανδώρας όπου βρίσκονταν πλήθος τα κακά της ανθρωπότητας, οι Έλληνες άφησαν την ελπίδα να βγει τελευταία από τα άλλα, σαν το πιο τρομερό απ' όλα. Δεν γνωρίζω πιο συγκινητικό συμβολισμό. Γιατί η ελπίδα, αντίθετα απ' ό,τι πιστεύουμε, ισοδυναμεί με παραίτηση. Και ζω σημαίνει δεν παραιτούμαι..."

 

Αλμπέρ Καμύ / Οι Γάμοι / Καστανιώτης

"... ας αφήσουμε τα λογια:

 γνώση του ποταμιού

 σημαίνει να ΄σαι μέσα στο ποτάμι." 

Τάκης Σινόπουλος

fractal

ΑΠΟ ΠΟΥ ΑΡΑΓΕ βλέπει κανείς το παρόν;

Από τη μέση του μέλλοντος;

Σταύρος Σταυρόπουλος / Οι άλλοι που είμαι / Μεταίχμιο

"Μπορεί να τρέξεις μακριά από τα πάντα

 αλλά όχι από αυτά που έχεις μέσα σου... 

Τούτο το καράβι της φυγής είναι εντός μας και μόνο"

 Κώστας Καρυωτάκης

«Οι αναμνήσεις συστήνονται ευθαρσώς ως ο σωσίας του συμβάντος. Η αξιοπιστία τους μοιάζει αδιαφιλονίκητη, αρχικά. Κατόπιν ξεθωριάζουν, ώσπου καταντούν ένα απείκασμα που δεν ξέρουμε τι σημαίνει, ούτε τι να το κάνουμε. Υποθέτουμε πως σαρκώνεται μαζί μας πια. Ούτως ή άλλως ένας άνθρωπος δεν είναι αυτό που νομίζουμε, και πιθανότατα δεν υπήρξε ποτέ αυτό που θυμόμαστε»

       Νικήτας Σινιόσογλου / Ο καρπός της ασθενείας μου / Κίχλη