ΘΑΥΜΑ!

Σε δύο μέρες

έφτιαξα κορμί για παραλία*.

(*ερημική μεν παραλία δε)

"Ένα λουλούδι πεζοπόρος απόστολος,

 ξεκομμένο από τ’ άλλα, 

μονάχο, 

μεταφέρει στο σύμπαν το «χαίρε» μου."

Νικηφόρος Βρεττάκος

...eggsercice...

Πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός!

Για πότε

χάσαμε τ' αυγά και τα πασχάλια!

«Αλίμονο στην προσευχή 

που δεν μπόρεσε να βρει το Θεό της.»

 Στράτης Μυριβήλης /  Εσπερινός

APRIL:

MayDay

MayDay

MayDay

MayDay

MayDay

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ!

"If you think you' re having

a bad day

just picture a

T-Rex Tyrannosaurus 

trying to masturbate." 

Tiger Lillies

...εξαφανίστηκαν...


"ο σαϊτοπόλεμος 

είναι καταγεγραμμένος στο DNA των Μεσσήνιων"

Δήμαρχος Καλαμάτας
 
...επιζήσαμε...

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ

Σόδας - Φοράω ό,τι κουμπώνει.

"Τώρα κλαις γιατί κλαις;

Συ δεν είσαι που έτρωγες χθες;

Μόλις έχεις γκρεμίσει όσα εγώ είχα χτήσει,

τώρα τάχα γιατί κλαις;"

O Διαιτολόγος

fractal:

Ας συνεχίσουμε να αγιάζουμε,

ας μιλούμε για τις αμαρτίες των άλλων...

"...είδε πως αυτό που λείπει δεν μπορεί να μετρηθεί..."

Marguerite Duras

*

...φαντάσου, να γράφω τη λύπη

 με δύο μόνο συλλαβές.

 Σα να είναι λίγη...

Κική Δημουλά / Παραστρατήματα

...και σκέφτομαι πάλι 

πως ταξίδι είναι οι άνθρωποι 

μα πιο πολύ ταξίδι 

είναι το πάθος 

 να μοιραστείς το δρόμο. 

 Arthur Rimbaud


"Μην αργείς. Τούτο μόνο σου λέω. Μην αργείς.

 Γιατί, σε λίγο, σαν θα χτυπάς την πόρτα μου, 

θα νομίζω πως είναι τα γηρατειά, 

πως είν' ο χειμώνας, πως είν' ο θάνατος. 

Μην αργείς. 

 Στάσου κι αφουγκράσου κάτω απ' τα σπίτια, 

κι απ' τους δρόμους που περνάς.

 Απ' τα παράθυρα κρέμουνται τα χέρια μου 

και σε καλούν. 

Στάσου κι αφουγκράσου κάτω απ' τα σπίτια. 

Σ' όλα κυλάει ο αέρας σου.

 Όλα ξέρουν τ'ονομά σου. 

Μην αργείς.

 Να σε περιμένω είναι πιο γλυκό κι απ' το να'ρχεσαι. 

Είναι σαν το σκάσιμο της μυγδαλιάς. 

Σαν το πανί που πλέει στο λιμάνι. 

Σαν κελάιδισμα, σαν γέλιο πρωινό.

 Να σε περιμένω είναι σα να ξανάρχομαι στη γη. 

Στο δρόμο μην αργείς. Είναι γιομάτοι Φαίακες, 

είναι γιομάτοι πλάνεμα, οι δρόμοι.

 Οι δρόμοι γλιστρούν, χυμούν αρπαχτικοί 

και κλέβουν. 

Μην αργείς. 

 Μην αργείς. Γιατί ώσπου να'ρθεις,

 θα περπατήσω όλη την Υδρόγειο του πόνου μου. 

Θα περπατήσω όλα τ' αγκάθια, κι όλους τους γκρεμούς. 

Γιατί να περιμένω, είναι σα να πεθαίνω. 

Γι' αυτό. Μην αργείς."

 Μενέλαος Λουντέμης /  Κραυγή στα Πέρατα

Οὐκ ἔστιν ὧδε...

"Πάντα έλεγα 

πως το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί

 είναι 

να συνειδητοποιήσεις 

πως η απουσία σου κανέναν δεν κάνει να υποφέρει.

 Έμαθα τώρα ότι υπάρχει κάτι χειρότερο από αυτό: 

εσύ να μην υποφέρεις από την απουσία κανενός." 

 Κατερίνα Αγγελάκη - Ρουκ / Της μοναξιάς διπρόσωποι μονόλογοι

"Υπάρχει και κάτι χειρότερο από την αμαρτία. 

Είναι η αλαζονεία της αρετής." 

Ιερός Αυγουστίνος

...και αντιστρόφως...

"...αντίκρυ μου εκεί κάθε νύχτα, στέκεται ο Θεός, 

εγώ προσπαθώ να του ξεφύγω,

 εφευρίσκω πανουργίες, θανάσιμα αμαρτήματα, 

κάνω αποτρόπαιες σκέψεις,

 αλλὰ Εκείνος με διεκδικεί ολόκληρο, 

λυσσάω που δε μπορώ να βρω μια υπεκφυγή, 

μια διέξοδο… 

Ώσπου αρχίζει να ξημερώνει.

 Ο Θεός, για μια ακόμα φορά,

 με κέρδιζε..."

 Πανάρχαια ἀντιδικία / Τάσος Λειβαδίτης

Μεγάλο Σάββατο

Ευχές κροτίδες και φιλήματα ανταλλάσσουν

 οι άγιες μέρες μεταξύ τους

 κι εγώ χτυπώ την πόρτα σου

 όχι για να εισέλθω μολονότι 

κατάλληλο είναι το σώμα που φορώ

 με προϋπηρεσία έντιμη μακρά 

έξωθεν του Νυμφώνος.

 Βγες άφοβα.

 Όχι ανταπόκριση απόκριση ζητώ 

το φίλημα εκείνο που έριξες 

από το ύψος ευγενέστατης ευχής

 Καλή Ανάσταση

 και σφάχτηκε ο λαιμός με το γιακά μου

 ήταν από τα κέρματα που ρίχνουμε 

στο δίσκο του εθίμου;

 ήταν στο τίμιο ξύλο μου αγκίδα

 περιγελαστική; 

ήταν μια γενναιόδωρη έμπνευση 

πτωχής αδιαφορίας; 

 Σε ρωτώ 

γιατί δε είδα ταμπελίτσα

 δεν είδα να αναγράφεται 

το μέγεθος και η σύνθεση της θέρμης 

ούτε και είδα τυπωμένη

 τη μάρκα των χειλιών σου πουθενά. 

Ανώνυμο τελείως

 λαθραίο δηλαδή το πως να αισθανθώ. 

Κική Δημουλά / Συλλογή:Χλόη Θερμοκηπίου

ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ α

Περαστική από τη χθεσινή αϋπνία μου 

λίγο, για μια στιγμή, μου χαμογέλασε 

η θεούλα με τη μωβ κορδέλα

 που από παιδάκι μου κυκλοφοράει τα μυστικά.

Ύστερα χάθηκε πλέοντας δεξιά 

να πάει ν’ αδειάσει τον κουβά με τ’ απορρίματά μου

 - της ψυχής αποτσίγαρα κι αποποιηματάκια - 

εκεί που βράζει ακόμη όλο παλιά νεότητα 

και αγέρωχο το πέλαγος.

 ΜΕΓΑΛΟ  ΣΑΒΒΑΤΟ β 

 Πάλι μες στην κοιλιά της θάλασσας το μαύρο 

εκείνο σύννεφο που ανεβάζει κάπνες 

όπως φωνές επάνω από ναυάγιο.

Χαμένοι αυτοί που πιάνονται από τ’ Άπιαστα.

 Όπως εγώ προχθές του Αγίου Γεωργίου ανήμερα 

που πήα να παραβγώ μ’ αλόγατα όρθια 

και θωρακοφόρους 

και μου χύθηκε όλη, όξω απ’ τη γης, η ερωτοπαθής

 ψυχή μου.

Οδυσσέας Ελύτης / Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου


ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ

Όλα στερέψαν σιγά σιγά. 

Τα περιστέρια πετούν αργά

 σε λίμνες άνυδρες βάλτους υγρούς

 σε διψασμένους κήπους κι αγρούς.

 Πίσω απ’ τους λόφους τους χαμηλούς

 με τους προφήτες και τους τρελούς

 στέκουν παράμερα τρία παιδιά

 σα γλαροπούλια στην αμμουδιά. 

 Μες στων καιρών την ανημποριά 

διώξε το γρέγο και το βοριά 

και ξαναγύρισε ήλιε στη γη 

με του θριάμβου σου την κραυγή.

Νίκος Γκάτσος

- HAPPY EASTER!

"Τετέλεσται: 

ο μέγας παρακείμενος του κόσμου!" 

Νίκος Καρούζος 

«Λίγη καθαρή καρδιά ζητάει πάντοτε το Απίθανο, για να φανερωθεί. Και είναι στις ψυχές των απλών ανθρώπων, των παιδιών και των «τρελών», που κάποτε στέργει να αφήσει τα αποτυπώματά του. Αυτοί μόνο προνομιούχοι, εγγράφουνε μέσα τους το όραμα. Οι άλλοι όλοι, φτωχοί και πλούσιοι, περνούν τη ζωή τους σαν να μην είχε αφήσει ποτέ στα ίδια αυτά χώματα που πατούν, τα χνάρια της η φτέρνα κάποιου Θεού»

Οδυσσέας Ελύτης

 

...έτσι είναι, 

πέφτουν

 τα ροδοπέταλα του ωσαννά

 μένουν 

τα αγκάθια...

"Όταν σου ζήτησα νερό,

 δεν δίψαγα. 

Η πεθυμιά μου ήταν

 της προσφοράς την προθυμία

 ν' απολαύσω."

Αργύρης Χιόνης

"- Δεν σε βλέπω απόψε καλά τι έχεις; 

 - Έχω ύπαρξη..."

Νίκος Καρούζος

"Όταν προσευχόμαστε στον Θεό, 

δεν πρέπει να αποζητούμε τίποτα, 

τίποτα."

 Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης

«Κύριε,

 είσαι κρυμμένος πίσω απο τόσα αινίγματα, 

ίσκιους,

 σκοτεινές παραβολές–

πώς να σε βρω; 

Όμως είναι στιγμές που σ'αναγνωρίζω: 

μια ξαφνική αφθονία στην καρδιά μου σε προδίνει.

 Κύριε,

 σε αναζήτησα παντού: 

στις δόξες της γης και τ' ουρανού,

 στο μεγαλείο των μητροπόλεων,

στων εποχών τα σταυροδρόμια– 

μα εσύ περνούσες ταπεινά κι αθόρυβα 

στον πιο ακαθόριστο τη νύχτα ρεμβασμό μου.» 

 Τάσος Λειβαδίτης /  Συνομιλίες