Ό,τι είναι

Είναι παραλογισμός λέει η λογική

 Είναι ό,τι είναι λέει η αγάπη

 Είναι δυστυχία λέει ο υπολογισμός 

Δεν είναι άλλο παρά πόνος λέει ο φόβος

 Είναι αδιέξοδο λέει η αντίληψη

 Είναι ό,τι είναι λέει η αγάπη 

Είναι γελοίο λέει ο εγωισμός

 Είναι αφελές λέει η επιφύλαξη 

Είναι αδύνατο λέει η εμπειρία 

Είναι ό,τι είναι λέει η αγάπη.


Erich Fried

Δε με ενδιαφέρει τι δουλειά κάνεις. Δε με ενδιαφέρει πόσο χρόνων είσαι. Δε με ενδιαφέρει ποιοι πλανήτες είναι γύρω από το φεγγάρι σου. Δε με ενδιαφέρει να μάθω πόσα λεφτά έχεις. Δε με ενδιαφέρει που και τι έχεις σπουδάσει.

Θέλω να ξέρω τι σε κάνει να πονάς κι αν τολμάς να ονειρευτείς το να καταφέρεις να κάνεις αυτό που η καρδιά σου λαχταρά. Θέλω να ξέρω αν έχεις αγγίξει το βάθος της δικής σου λύπης, αν είσαι ανοιχτός στις προδοσίες ή αν έχεις ζαρώσει από το φόβο. Αν μπορείς να χορέψεις στην αγριάδα και να αφήσεις την έκσταση να σε γεμίσει χωρίς να ανησυχείς και να πρέπει να προσέχεις να είσαι ρεαλιστής και να θυμάσαι τα όρια σου. Θέλω να ξέρω αν τολμάς να απογοητεύσεις κάποιον με το να είσαι ο εαυτός σου.

Αν αντέχεις την κατηγορία αρκεί να μην προδώσεις τη δική σου ψυχή. Θέλω να ξέρω αν μπορείς να δεις την ομορφιά ακόμη και όταν δεν είναι όμορφη η μέρα. Θέλω να ξέρω αν κάτι σε στηρίζει μέσα σου όταν όλα έξω καταρρέουν. Θέλω να ξέρω αν μπορείς όταν είσαι μόνος με τον εαυτό σου να απολαμβάνεις αυτές τις μοναχικές στιγμές. 

Θέλω να ξέρω αν μπορείς να σταθείς στην άκρη της θάλασσας και να φωνάξεις στο ασήμι της πανσελήνου και στο χρυσάφι το ήλιου "Ναι είμαι άνθρωπος σημαντικός και η ζωή μου ανήκει!"

Κείμενο ανώνυμης Ινδιάνας

"Το πιο βαρύ πράγμα στον κόσμο,

 είναι το ανθρώπινο δάκρυ.

 Είναι η μόνη περίπτωση, 

όπου η ψυχή του ανθρώπου γίνεται ύλη 

και στάζει σε μια σταγόνα..." 

Χρήστος Μαλεβίτσης

"Έχουμε καταντήσει

να εξηγούμε τα πάντα,

ακόμα και τα δάκρυά μας."

Εμίλ Σιοράν

- Πόσο μακριά ακόμα είμαστε! 

 Αναστέναξε. 

 - Από τι;

 - Από τους εαυτούς μας.

Gabriel García Márquez

Πάντα θα χρειαζόμαστε  ανθρώπους

 να μας αγαπάνε

 για τις στιγμές 

που δεν θα μας αγαπάμε.

Τα πάντα έχουν ειπωθεί. 

Αλλά αφού κανένας δεν ακούει, 

πρέπει συνεχώς να γυρίζουμε πίσω 

και να τα λέμε ξανά και ξανά απ' την αρχή.

Αντρέ Ζιντ

"Καλημέρα!

Να έχεις μια πολύτιμη μέρα!

είσαι για τον εαυτόν σου πολύ πολύτιμη,

αλλά και για μένα.

Είναι πολύ πολύτιμος ο χρόνος σου,

είναι και για μένα,

αλλά για μένα είναι και σκληρός. 

Αν αγαπάς όμως ένα πρόσωπο,

και εγώ σε αγαπώ,

 θέλεις από την καρδιά σου να έχει πολύτιμο χρόνο 

όχι μόνο όταν συμμετέχεις σε αυτόν,

αλλά και όταν δεν μπορείς εσύ να να συμμετέχεις σε αυτόν.

Αυτό στο έχω πει με χίλιους τρόπους!

Πάντα πολύτιμη!"

Γιώργος Χειμωνάς

...τι ωραίοι άνθρωποι υπάρχουν στη λογοτεχνία...

"Λέω να γράψω πάλι λίγο μπερδεμένα

 Όχι από θύμηση ή επιθυμία σουρεαλισμού 

 Αλλά για να μην καταλαβαίνουνε οι άλλοι 

 Ότι δεν έχω φτάσει να τους καταλάβω*."

Τίτος Πατρίκιος

"Μοιάζεις με τον Ναζωραίο, 

μου είπες· 

βλέπω στα μάτια σου 

μια σταυρωμένη καθημερινότητα.

 Έφερα τότε τις παλάμες μου

 στο πρόσωπο

 σα να ‘ταν ν’ αποφύγω έτσι 

το ποτήριον των λόγων σου.

 Ήτανε όμως τρύπιες οι παλάμες μου 

και μέσα από τις τρύπες, 

όξος και χολή 

το βλέμμα σου πότιζε τα στεγνά μου χείλη."

Αργύρης Χιόνης

"Θα σωθούμε από μια γλυκύτητα

 στεφανωμένη με αγκάθια."

 *

"Σα να μην υπήρξαμε ποτέ

 κι΄ όμως πονέσαμε απ΄ τα βάθη.

 Ούτε που μας δόθηκε μια εξήγηση

 για το άρωμα των λουλουδιών τούλάχιστον. 

Η άλλη μισή μας ηλικία θα περάσει 

χαρτοπαίζοντας με το θάνατο στα ψέματα. 

Και λέγαμε πως δεν έχει καιρό η αγάπη 

να φανερωθεί ολόκληρη. 

Μια μουσική

 άξια των συγκινήσεών μας 

δεν ακούσαμε.

 Βρεθήκαμε σ΄ ένα διάλειμμα του κόσμου,

 ο σώζων εαυτόν σωθήτω.


 Θα σωθούμε από μια γλυκύτητα 

στεφανωμένη με αγκάθια. 

Χαίρετε άνθη σιωπηλά 

με των καλύκων την περισυλλογή,

 ο τρόμος εκπλεπτύνεται στην καρδιά σας.

 Ενδότερα ο Κύριος λειτουργεί, 

ενδότερα υπάρχουμε μαζί σας. 

Δεν έχει η απαλή ψυχή βραχώδη πάθη 

και πάντα λέει το τραγούδι της υπομονής. 

Ω, θα γυρίσουμε στην ομορφιά

 μια μέρα … 

Με τη θυσία του γύρω φαινομένου 

θα ανακαταλάβει η ψυχή τη μοναξιά της."

Νίκος Καρούζος 

"Όταν σ' ένα περιβάλλον βυθισμένο σε απόλυτη σκοτεινότητα ανάβουμε ένα φως, το σκοτάδι εξαφανίζεται. Τότε συχνά αναρωτιόμαστε: "Πού πήγε;" Και η απάντηση μπορεί να είναι μία και μόνη: "Δεν πήγε πουθενά, το σκοτάδι είναι απλώς η άλλη πλευρά του φωτός, η μυστική του όψη".

Κρίμα που δεν μου το είχαν πει πρωτύτερα, όταν ήμουν παιδί. Σήμερα θα ήξερα τα πάντα για το σκοτάδι και το φως, για το φως και το σκοτάδι*."

Ζοζέ Σαραμάγκου  / Το Τετράδιο / Καστανιώτης

...*και τους ανθρώπους...

"Την άνοιξη δεν τη βρήκα τόσο στους αγρούς ή, 

έστω,

σ' έναν Botticeli όσο σε μια μικρή Βαϊοφόρο κόκκινη."

Οδυσσέας Ελύτης / Ο μικρός Ναυτίλος

«Η υψηλότερη μορφή της άνοιξης που ξέρω: 

μια ελληνική Μεγάλη Εβδομάδα» 

Γιώργος Σεφέρης

Νεφοσκεπές ψιλόβροχο ημέρας. 

Kάτι μωραί καμπάνες πιτσιλάνε 

τον ύπνο του Λαζάρου να εξέλθει. 

Kαλά στοκαρισμένο το φως γύρω γύρω.

 

 Είχα κι εγώ να δεύρο κάποιους έξω 

μα δε μου αποκρίθηκαν αν θέλουν. 

 Πώς ν’ αποκριθούν με ωτακουστή 

που άφησες καλά στοκαρισμένο

 το φως γύρω γύρω.

 

 Kι έπειτα γιατί τους ρωτάς αν θέλουν. 

Tο θαύμα δε ρωτάει. 

 Σ’ αρπάζει από το αυτί και

 σέρνοντας σε πετάει στο φως. 

 Xαίρεσαι βέβαια με την έκλαμψη, δεν αντιλέγω 

αλλά σε τρώει από μέσα σκουλήκι η αγωνία

 μην είναι και τα θαύματα θνητά.

 Άστους λοιπόν καλύτερα εκεί

 μην έχομεν να άρωμεν για δεύτερη φορά 

κενόν τον κρέββατόν τους.

 

 Τίποτα δεν άκουσες;

 Kι όμως, όλην αυτή την ώρα εδώ μέσα 

με άλλα κουβεντιάζοντας να πάρω λίγο αέρα 

σε σένανε μιλούσα εκεί κάτω. 

ότι δε σε προσφώνησα; 

 Mε ποιο απ’ όλα τα Λερναία ονόματα

 να σε πρωτοφωνάξω.

 Όποιο κι αν κόψω αποζητώντας σε

 φυτρώνει αμέσως άλλο. 

Κική Δημουλά / Του Λαζάρου

"...δεν τα κατάφερα ποτέ να μείνω θεατής, 

για κάποιο λόγο πάντα εισερχόμουν 

στις πλέον απαγορευμένες ζώνες της ουσίας..."

Άννα Αχμάτοβα

"Πρέπει να ξέρεις να διαλέγεις, να ξεχωρίζεις τις στιγμές, να τις ζεις ανάλογα με την αξία της καθεμιάς. Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο.

Πρέπει να ξέρεις να κοιτάς ένα δέντρο, πρέπει να ξέρεις να κοιτάς τα πράσινα φύλλα του ή τα γυμνά κλαδιά του. Τίποτα δε πρέπει να το κοιτάμε βιαστικά, γιατί στο τέλος μας γίνεται συνήθεια και η ζωή καταντάει μια φευγαλέα εικόνα, μια εικόνα στον άνεμο... Πρέπει να ‘χεις γνωρίσει την πλήξη. Για να εκτιμήσεις έπειτα τις πράξεις∙ πρέπει να ‘χεις μάθει στη δουλειά, για ν’ απολαύσεις στη συνέχεια μια βόλτα, μια ταινία. Πρέπει να ξέρεις να ξεχωρίζεις τα πράγματα, αυτό είναι το μυστικό, το μεγάλο μυστικό. Δε πρέπει να τ’ αφήσεις να χάνονται, πρέπει να κρατάς όσα μπορείς περισσότερα.

Αυτές είναι οι δέκα Εντολές μου." 

Μαργαρίτα Καραπάνου

"Κι εξαρτάται πάντα από το τι μετράς κάθε φορά.

Για να μπορείς να συνεχίσεις,

για να μπορείς να ονειρεύεσαι,

για να μπορείς να γελάς." 

Οδυσσέας Ελύτης

Απολογισμοί:

"Ανάμεσα 

στις μνήμες, τα όνειρα, τις επιθυμίες και τις τύψεις,

 ποιος είναι σίγουρος για το τι στα αλήθεια συνέβη."

  Luis Buñuel 

 ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ: 

Βρίσκουμε πάντα κάτι 

που να μας δίνει την αίσθηση ότι ζούμε,

 ε Ντίντι; 

 ΒΛΑΝΤΙΜΙΡ: 

Μα ναι. 

Είμαστε μάγοι. 

Samuel Beckett  /  Περιμένοντας τον Γκοντό 

«Όλη η αξία της μοναξιάς 

διαμορφώνεται  από τον εαυτό μας. 

Μπορεί να είναι ένα ιερό ή μια φυλακή,

 ένα καταφύγιο ανάπαυσης ή ένας τόπος τιμωρίας, 

ένας παράδεισος ή μια κόλαση, 

ανάλογα το πως  εμείς οι ίδιοι τη φτιάχνουμε». 

 John Lubbock

"Η γλώσσα 

έχει δημιουργήσει τη λέξη "μοναξιά" 

 για να εκφράσει τον πόνο του να είσαι μόνος.

 Και έχει δημιουργήσει τη λέξη "μοναχικότητα"

 για να εκφράσει τη δόξα του να είσαι μόνος. " 

 Paul Tillich / Το Αιώνιο Τώρα

Η πληγή θρέφει, τα χείλια της σμίγουν αργά σαν αυλαία βυσσινιά και ύστερα από χρόνους στη θέση της μένει ένα σημάδι, μια ρόδινη ουλή, που σκύβει και τη φιλάει. Όλοι τ’ αγαπούν τα τραύματά τους. Τα κρύβουν με ωραία ατσαλάκωτα υφάσματα, ξέρουν όμως σε ποια μεριά του κορμιού τους άνθισαν, μαράθηκαν, έφαγαν δέρμα και κρέας δικό τους. Γι' αυτό τ' αγαπούν και, σε ώρες μοναξιάς που κανείς δεν τους βλέπει, σκύβουν και με λατρεία τα φιλούν τα βαθιά, σκοτεινά τραύματά τους. 

Ε. Χ. Γονατάς / Η ουλή

Όσο υπάρχει ήλιος κουβαλούμε τη σκιά μας παντού. 

Mario Benedetti

Κάθε πρωί

 Καταργούμε τα όνειρα 

Χτίζουμε με περίσκεψη τα λόγια 

Τα ρούχα μας είναι μια φωλιά από σίδερο 

 Κάθε πρωί 

Χαιρετάμε τους χτεσινούς φίλους 

Οι νύχτες μεγαλώνουν σαν αρμόνικες 

-Ήχοι, καημοί, πεθαμένα φιλιά.

 (Ασήμαντες 

 Απαριθμήσεις

-Τίποτα, λέξεις μόνο για τους άλλους.

Μα πού τελειώνει η μοναξιά;).

Μανόλης Αναγνωστάκης

Θεατές του κακού που όλο χειροτερεύει, νιώθουμε εξ αποστάσεως ακόμη ασφαλείς, δεν βλέπουμε ότι η απόσταση μικραίνει, τολμάνε κάποιοι άμοιροι να το χειροκροτούνε κιόλας, σκαρώνουν επιχειρήματα, το χρήζουν αναγκαίο, ξεχνάν ότι όταν κοιτάζεις το σκοτάδι, σε κοιτάζει κι αυτό, σταλάζει μέσα σου το μαύρο του μελάνι, κι όταν η αποφυγή της θυσίας, του μόχθου και του πόνου, του συμπάσχειν και του συγχωρείν ανάγεται σε καθημερινή τεχνική, μένει η ζωή λειψή κι είναι μοιραία η νοσταλγία του μηδενός και του τίποτα, που όλα τα καταπίνει κι όλα τα κατοικεί.

Χρήστος Μποκόρος

Andrei Tarkovsky - Nostalghia:

"Ω Ανδρομάχη, πόσο σας σκέφτομαι. Je pense à vous, Andromaque... Τι θα εγίνεσθο με μια Τροία ανίκητη; Τρομάζω και να το σκεφθώ. Βλέπετε, μονάχα η ήττα προκαλεί τη σκέψη, την αναθεώρηση και την περισυλλογή. Με την ήττα μόνο ξαναγεννιόμαστε κι έχουμε το κουράγιο να ξαναζήσουμε απ' την αρχή τα ίδια λάθη σε καινούργιες φόρμες. Ενώ η νίκη, είναι πανωλεθρία του αισθήματος και εξευτελισμός της ψυχικής ισορροπίας. [...]Ανδρομάχη, είχατε την θεϊκή εύνοια να ηττηθείτε και να σας κλαίμε αιώνια. Ενώ οι νικητές τι πράξαν; Μελοδραματικές ιστορίες, δαπανηρές και λίαν ακατάλληλες για υπερευαίσθητους ενηλίκους."

 Μάνος Χατζιδάκις / Τα Σχόλια του Τρίτου / Εξάντας

Η μεγαλύτερη νίκη σου

είναι

η αποδοχή της ήττας σου.