Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

Πανσέληνος. . .




Το όμορφο

φεγγαράκι!





Το ζηλιάρικο φεγγαράκι!

Όταν βλέπει τον αντεραστή ήλιο

να φιλά τη θάλασσα

κάθε βράδυ ορμά και τον λαβώνει

για να έχει αυτό

τα φιλιά της θάλασσας στα σκοτάδια!




Και νικητής,

σαν ντέφι χρυσό,

 σηκώνεται

κάθε βράδυ στον ουρανό,




φωνάζοντας, αθάνατο αυτό,

στους θνητούς:

Το φεγγάρι σας λέει να ζείτε.

Σας λέει να ζείτε,

 όχι απλά να υπάρχετε…




Μα το πρωί ο ήλιος θα αντεπιτεθεί!

Θα λαβώσει το φεγγάρι

για να ξαναφιλήσει τη θάλασσα!




Η διάρκεια είναι πάθος.

Ένα πάθος που σιγοκαίει.

Ποιος είπε ότι δεν υπάρχει,

πάθος,

συνεπώς ζωή,

έξω από τη γη!







Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Κριτήριο. . .




Κάθε τι διαρκεί τόσο
όσο λύπη . . .


Φυσικά πράγματα. . .





Το μυαλό μας.

Ένας άγνωστος λαβύρινθος!



Φυσικό είναι να υπάρχει και ένας

ανθρωποφάγος Μινώταυρος!



Ars Poetica





Το ποίημα θέλω να είναι νύχτα,
περιπλάνηση  σε ξεμοναχιασμένους δρόμους
και σε αρτηρίες όπου η ζωή χορεύει.
Θέλω να είναι αγώνας, όχι μουσική που λύνεται
μα πάθος για την μέσα έκφραση μιας ασυναρτησίας
μιας αταξίας που θα γίνει παρανάλωμα
αν δεν τα παίξουμε όλα για όλα.

Όταν οι άλλοι, αδιάφοροι, με σιγουριά
ξοδεύονται άσκοπα ή ετοιμάζονται το βράδυ
να πεθάνουν, όλη τη νύχτα ψάχνω για ψηφίδες
αδιάφθορες μες στον μονόλογο τον καθημερινό
κι ας είναι οι πιο φθαρμένες. Να φεγγρίζουν
μες στο πυκνό σκοτάδι τους σαν τ’ αχαμνά ζωύφια
τυχαίες, σκοτωμένες απ’ το νόημα
με αίσθημα ποτισμένες.


Νίκος Αλέξης Ασλάνογλου





Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012

Όλοι πονούν. . .Τα τραγούδια λένε την αλήθεια. . .






Όταν η μέρα σου φαίνεται τόσο μεγάλη
 όπως και η νύχτα,
η νύχτα είναι όλη δική σου.

Όταν είσαι σίγουρος πως άντεξες αρκετά
απ’ τη ζωή αυτή,
τότε κράτα  γερά,
μην εγκαταλείπεις τον εαυτό σου,
διότι όλοι κλαίνε
και όλοι πονούν κάποιες φορές.

Κάποιες φορές όλα είναι λάθος.
Τώρα ήρθε η στιγμή να τραγουδήσουμε μαζί.

Όταν οι μέρες σου είναι μόνο νύχτα,
όταν νιώθεις πως αφήνεσαι,
όταν πιστεύεις πως άντεξες πάρα πολλά
 απ’ τη ζωή αυτή,
τότε κράτα γερά.

Όλοι πονούν.
Βασίσου στους φίλους σου.
Όλοι πονούν.
Μην μαζεύεις το χέρι σου.
Όχι, μη,
μην μαζεύεις το χέρι σου.

Αν νιώθεις πως είσαι μόνος
όχι, όχι, δεν είσαι μόνος.
Αν είσαι ολομόναχος σ’ αυτή τη ζωή
οι μέρες και οι νύχτες περνούν αργά.
Όταν πιστεύεις ότι άντεξες τόσα πολλά σ’ αυτή τη
 ζωή ώστε να μην εγκαταλείψεις,
τότε πρέπει να ξέρεις πως όλοι πονούν,
όλοι κλαίνε κάποιες φορές,
και όλοι πονούν κάποιες φορές.

Έτσι λοιπόν,
κράτα γερά,
μην εγκαταλείπεις
Όλοι πονούν… δεν είσαι μόνος.



Απο το Ω στο Α!




Πως γλιστρήσαμε  

από το ένα άκρο στο άλλο;

ΩΧ ΑΔΕΛΦΕ!
ΑΧ ΑΔΕΛΦΕ!






Πάντα βάζαμε

τους κατάλληλους ανθρώπους

στην κατάλληλη θέση

την κατάλληλη στιγμή!




Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

Που τελειώνει η μοναξιά;





Καταργομε τ νειρα
Χτίζουμε μ περίσκεψη τ λόγια
Τ ροχα μας εναι μι φωλι π σίδερο.
Το πρω
Χαιρετμε τος χθεσινος φίλους
Ο νύχτες μεγαλώνουν σν ρμόνικες
χοι, καημοί, πεθαμένα φιλιά.
σήμαντες παριθμήσεις
Τίποτα, λέξεις μόνο γι τος λλους.
Μ πο τελειώνει μοναξιά;

Μανώλης Αναγνωστάκης



Ηγεσίες. . .




Ζητούν να λειτουργούμε

σαν μια γροθιά!

Μας αναγκάζουν να λειτουργούμε

σαν παλάμη με ανοιχτά δάχτυλα!


Αλήθεια. . .





Να αξίζεις

το όνειρό σου.

Οκτάβιο Πας





Σάββατο 25 Αυγούστου 2012

ΥΠΑΤΑ και ΗΠΑΤΑ!





ΜΕΡΚΕΛ: ΕΡΓΑ και όχι ΛΟΓΙΑ!






Στα ΥΠΑΤΑ αξιώματα ο αρχηγός διορίζει

ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΑ

τους άριστους.

Μας κόπηκαν τα

ΗΠΑΤΑ!

Ύπατα αξιώματα φορείς  κυνισμού,
νομότυπης ανηθικότητας,
αλαζονείας, απληστίας,
εντέλει  προδοσίας της ηθικής αποστολής
και καταδολίευσης της εντολής διέφθειραν
συνειδήσεις και νοοτροπίες.
Χάσαμε πολλά πριν
χάσουμε τα λεφτά!

Τι ατυχία να μην υπάρχει

καλή και κακή διαφθορά όπως υπάρχει

καλή και κακή χοληστερίνη!




Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012

Ο ΠΙΟΥ ΚΑΙ Ο ΤΣΙΟΥ!





Στην Ελλάδα ο Πρόεδρος

παρουσίασε το νέο αστέρι

τον ΠΙΟΥ!





Στη Γερμανία η ΚΑΓΚΕΛΑριος παρουσιάζει το

νέο αστέρι της ομάδας της!


ΕΙΜΑΙ ΤΥΧΕΡΟΣ!






Όταν κρατάς στα χέρια σου

 ένα σφυρί,

τα πάντα σου μοιάζουν

με καρφί.


Αγαπητέ Blogger,

Παρακαλώ να γνωστοποιηθεί η επιθυμία μας

 να υιοθετηθούμε από τον

πρόεδρο της Ελληνικής Βουλής.


Με απελπισία,

Ένας άνεργος, Μία άνεργη.








Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012

ΕΠΙΚΑιρα. . .





Μια  δύσκολη μετάβαση:

από τα

ΟΝΕΙΡΑ

στα

ΟΡΑΜΑΤΑ.

Χρειάζεται κάποιος να σε ξυπνήσει

όταν έχεις αφήσει μήνυμα

ΜΗ ΜΕ ΞΥΠΝΑΣ

ΟΝΕΙΡΟ ΖΩ!



Κυριακή 19 Αυγούστου 2012

Ξεκίνησε η επανάσταση από την Ύδρα!







ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ ή ΘΑΝΑΤΟΣ!



'' Θηλάζουμε από την άρρωστη καθημερινότητα

 ζωή τσαλακωμένη

βρομοτράπουλα κι ο κόσμος ξεροτράχαλο. ''


Νίκος Καρούζος


Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

Θα αντέχαμε;






Να γίνονταν φανερά όσα δε βλέπουμε. . .

Να ακούγαμε όσα φαίνονται  σιωπηλά. . .

Να χάιδευαν όσα λογιάζουμε   άπιαστα. . .

Να κατανοούσαμε τα ακατανόητα. . .


Θα αντέχαμε χωρίς σκιές;