Η προσδοκία του ταξιδιού
Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...
Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...
Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .
Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015
Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015
είναι δουλειά που τους επιβλήθηκε.
Ο χρόνος δεν είναι δικός τους,
είναι χρόνος που τους τον αρπάζουν άλλοι.
Το μαρτύριο μόνο είναι δικό τους,
δουλεύουν χωρίς να σταματούν και,
σε στιγμές απερίσκεπτες, της πείνας ή μιας έκπληξης,
παρεξηγούν τη μοίρα τους για ευτυχία...
Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2015
Την αλήθεια!
Από χτες,
Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015
Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2015
Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015
Μίλησε ο Γλέζος χωρίς να πάρει την άδεια
της πνευματικής ηγεσίας,
του Ζουγανέλη και του Χάρρυ Κλυν.
Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλοί καλλιεργημένοι.
Όλα τα κιλά όλα τα λεφτά.
Φρόντισε οι στίχοι σου να σπονδυλωθούν
με τις αρθρώσεις των σκληρών των συγκεκριμένων λέξεων.
Πάσχισε να 'ναι προεκτάσεις της πραγματικότητας
όπως κάθε δάκτυλο είναι μια προέκταση στο δεξί σου χέρι.
Έτσι μονάχα θα μπορέσουν σαν την παλάμη του γιατρού
να συνεφέρουν με χαστούκια
όσους λιποθύμησαν
μπροστά στο άδειο πρόσωπό τους.
Άρης Αλεξάνδρου