Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Δευτέρα 24 Ιουλίου 2017

Επί του ερωτήματος που διχάζει τον λαό
γιατί ο Βαρουφάκης δεν πάει στον Γονίδη


O Σύντροφος Βαρουφάκης είναι Θεός, δεν πάει στον Γονίδη γιατί αν πήγαινε ο Γονίδης δεν θα μπορούσε να τραγουδήσει την επιτυχία του: "Λείπει πάλι ο Θεός".
ΣΥΡΙΖΑ 2015

 Ο Βαρουφάκης, που με τον  δήθεν ριζοσπαστικό λόγο του αποδεικνύεται διαρκώς ότι είναι η άλλη όψη των πιο αντιδραστικών απόψεων μέσα και έξω από τη χώρα, είναι ψώνιο, νομίζει ότι είναι Θεός, δεν πάει στον Γονίδη για να νομίζει ο λαός ότι το "Λείπει πάλι ο Θεός" σημαίνει "Λείπει πάλι ο Βαρουφάκης".
ΣΥΡΙΖΑ 2017 

"Η πρώτη μέθοδος εκτίμησης της ευφυίας ενός ηγεμόνα είναι να εξετάσουμε τους ανθρώπους που έχει γύρω του."
Niccolò di Bernardo dei Machiavelli

«Τώρα, πώς θα κλάψω;» 
 είπε και γέλαγε. 
 Αργύρης Χιόνης 

Posted by at

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)