Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Τετάρτη 26 Ιουνίου 2024


Αναμνήσεις,

σταγόνες βροχής που πέφτουν πάνω μας 

από τα μουσκεμένα φύλλα, 

όταν ο ουρανός σταμάτησε να βρέχει.

*

"Η μνήμη,

 συνειδητοποιώ,

μπορεί να είναι ένα αναξιόπιστο πράγμα, 

συχνά χρωματίζεται έντονα από τις περιστάσεις

 υπό τις οποίες θυμάται κανείς."

Kazuo Ishiguro / A pale view of the hills


Πέμπτη 20 Ιουνίου 2024


Υπάρχει μια αφρικανική φυλή που έχει ενα όμορφο έθιμο. Όταν κάποιος κάνει κάτι λάθος και βλαβερό για τον εαυτόν του ή την κοινωνία, φέρνει αυτόν τον άνθρωπο στο κέντρο του χωριού, έρχεται όλη η φυλή και τον περιβάλλει.

Για δύο μέρες, λένε στον άνθρωπο, όλα τα καλά που έχει κάνει. Η φυλή πιστεύει ότι κάθε άνθρωπος γεννιέται ως καλός. Όλοι λαχταρούν για αγάπη, ειρήνη, ασφάλεια, ευτυχία. Αλλά μερικές φορές, στην επιδίωξη τέτοιων πραγμάτων, κάνουμε λάθη. Η κοινότητα βλέπει αυτά τα λάθη ως κραυγή για βοήθεια.

Ενώνονται όλοι για να τον σηκώσουν και να τον επανασυνδέσουν με την πραγματική του φύση, να τον βοηθήσουν μέχρι να θυμηθεί πλήρως την αληθινή του φύση από την οποία αποσυνδέθηκε προσωρινά.

Στην ίδια φυλή ο χαιρετισμός δύο ανθρώπων αρχίζει με την προσφώνηση Nabajyotisaikia που σημαίνει: "Σε σέβομαι, σε φροντίζω, έχεις σημασία για μένα". Τελειώνει με την αντιφώνηση Μidori, που σημαίνει: "άρα, υπάρχω για σένα"


Κυριακή 16 Ιουνίου 2024



Μια φοράκι έναν καιρό ήταν μια πρόκα που δεν ήθελε να τρυπήσει τον τοίχο· δεν της είχε κάνει απολύτως τίποτε ο τοίχος· γιατί λοιπόν να τον τρυπήσει;

 
Πώς όμως να μην τον τρυπήσει, αφού τη χτυπούσε ένα σφυρί; Το σφυρί, πάλι, δεν ήθελε να χτυπάει την πρόκα, τη λυπότανε, ήτανε φιλόπροκο, ήταν ένα σφυρί που δεν πίστευε στη βία, αλλά τί να κάνει, αφού το κρατούσε ένας άνθρωπος που ήθελε, ντε και καλά, να καρφώσει την πρόκα στον τοίχο για να κρεμάσει ένα κάδρο, όμως, που δεν ήθελε να κρεμαστεί, γιατί ποιός θέλει στον κόσμο ετούτο να κρεμαστεί; 

Το κάδρο, πάλι, περιείχε ένα τοπίο που δεν ήθελε να περιέχεται στο κάδρο, αλλά προτιμούσε, όπως είναι φυσικό, να είναι ελεύθερο στη φύση. Ένας ζωγράφος, όμως, αποφάσισε πως έπρεπε να κόψει το τοπίο από τη φύση και να το βάλει σ' ένα κάδρο, γιατί, αν δεν το έκανε αυτό, δε θα ήτανε ζωγράφος.
 
Κάτι μέσα του του έλεγε οτι η φύση πρέπει να κόβεται σε κομμάτια που λέγονται «τοπία». Τη φύση, βέβαια, κανένας δεν τη ρώτησε αν ήθελε να κομματιάζεται, λίγο λίγο, και να γίνεται τοπία μέσα σε κάδρα που τα κρεμούν σε πρόκες, σε πρόκες που τις χτυπούν σφυριά και που τρυπούν τους τοίχους.
 
Έτσι, η φύση θύμωσε κι έβρεξε, έβρεξε τόσο πολύ που έλιωσε το ζωγράφο, τα χρώματά του, τον άνθρωπο που ήθελε να κρεμάσει το κάδρο, το κάδρο το ίδιο, το σφυρί, την πρόκα και τον τοίχο. Έμεινε πάλι η φύση μόνη της, ωραία και ολόκληρη, χωρίς κάδρα, πρόκες και σφυριά, κι όποιος θέλει να τη δει μπορεί να βγει από τους τέσσερις τοίχους του και να πάει να τη συναντήσει εκεί που βρίσκεται, ελεύθερη κι απέραντη. Αυτόν θα τον περιμένει με ανοιχτή αγκαλιά και δεν πρόκειται ποτέ να τον λιώσει.

 Αργύρης Χιόνης
 Τότε που η φύση θύμωσε / Τρία Μαγικά Παραμύθια


Παρασκευή 14 Ιουνίου 2024



ΑΣ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ

ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ

ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ

Ο ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ

ΛΑΪΚΩΝ ΣΤΡΩΜΑΤΩΝ

ΩΣΤΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ

 COCO-MAT.

ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΑΞΗ ΤΟ:

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΣΤΡΩΜΑ ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ

ΣΕ ΤΟΥΤΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΑΚΗ

ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΚΟΛΩΝΑΚΙ.


@athens_surreal

 ΠΗΡΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ!

ΑΡΧΙΖΕΙ Ο ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ.

Πέμπτη 13 Ιουνίου 2024



ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ!

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΗΝΥΜΑ  ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΣΤΕΙΛΑΝ

ΜΕ ΓΡΑΜΜΑ

ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ

ΜΕΤΑ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΣΤΕΙΛΑΜΕ

ΜΕ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ:  


忠告是永恆的 我們不應該做決定 熱的。

 我們如何做出正確的決定,

 我們會投票什麼 當溫度達到四十攝氏度?

 選舉不應在冬季舉行 以便我們可以決定 冷血地. 


Κυριακή 9 Ιουνίου 2024


Είναι διαχρονική η συμβουλή

ότι δεν πρέπει να παίρνουμε αποφάσεις

ΕΝ ΘΕΡΜΩ

Πως θα πάρουμε τη σωστή απόφαση,

 τι θα ψηφίσουμε,

όταν η θερμοκρασία είναι σαράντα βαθμοί Κελσίου;

Δεν θα έπρεπε να γίνονται εκλογές τον χειμώνα 

ώστε να αποφασίζουμε

ΕΝ ΨΥΧΡΩ; 


Σάββατο 8 Ιουνίου 2024


ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑ ΠΑΝΤΟΤΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ. Ολόκληρη τη ζωή μου μάθαινα για να γίνω ο άνθρωπος που είμαι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχω ξεχάσει τον άνθρωπο που υπήρξα, ή, για να μιλήσω ακριβέστερα, τους ανθρώπους που υπήρξα. Κι αν ανάμεσα στους ανθρώπους εκείνους και σε μένα υπάρχει αντίφαση, αν νομίζω πως αλλάζοντας έχω μάθει, έχω προοδεύσει, όταν γυρίζω και κοιτάζω εκείνους εκεί τους ανθρώπους, δεν ντρέπομαι καθόλου γι' αυτούς, δεν μπορώ να πω εγώ, χωρίς αυτούς.

ΓΝΩΡΙΖΩ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ με την αλήθεια στην κούνια τους, που δεν ξεγελάστηκαν ποτέ τους, που δεν τους χρειάστηκε να προχωρήσουν ούτε ένα βήμα σε ολόκληρη τη ζωή τους, επειδή από τότε που ήταν ακόμα στις φασκιές είχαν κιόλας φτάσει. Ξέρουν ποιο είναι το καλό, πάντοτε το ήξεραν.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΑΥΣΤΗΡΟΤΗΤΑ και την περιφρόνηση που τους δίνει η θριαμβευτική τους σιγουριά πως έχουν δίκιο. Δεν τους μοιάζω. Εμένα η αλήθεια δεν μου αποκαλύφθηκε στα βαφτίσια μου, δεν τη βρήκα ούτε από τον πατέρα μου ούτε από την κοινωνική τάξη της οικογένειάς μου. Ό,τι έχω μάθει μου κόστισε ακριβά, ό,τι ξέρω το έχω με δικές μου δαπάνες. 

ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΣΤΩ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ που να μην τη σχημάτισα μέσω της αμφιβολίας, του άγχους, του ιδρώτα, της οδυνηρής εμπειρίας. Έτσι νιώθω σεβασμό γι' αυτούς που δεν ξέρουν, γι' αυτούς που ψάχνουν, που ψηλαφούν, που σκοντάφτουν. 

ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΗ, αυθόρμητη, αισθάνομαι βέβαια έναν κάποιο θαυμασμό, αλλά, ομολογώ, πολύ λίγο ενδιαφέρον. 

Λουί Αραγκόν / Μ' ανοιχτά χαρτιά / εκδ. Θεμέλιο





Πέμπτη 6 Ιουνίου 2024



ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟΝ!

"Επί τη λήξει της προεκλογικής περιόδου,

ευχαριστώ δημόσια,

 εκείνους τους πολιτικούς αρχηγούς 

που ήταν τόσο έξυπνοι

 με το να κάνουν ότι ήταν τόσο χαζοί όσο εγώ, 

 ώστε  να νομίζω ότι είμαι τόσο έξυπνος όσο είναι  αυτοί."




Τετάρτη 5 Ιουνίου 2024


ΔIAΧΡΟΝΙΚΗ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ:
Τα Κόμματα, όλα τα Κόμματα, όταν είναι στην Αντιπολίτευση έχουν όλες τις λύσεις, για όλα τα προβλήματα.
Όταν όμως γίνουν Κυβέρνηση γίνεται αυτό το παράδοξο: χάνουν τις λύσεις που είχαν.
Δεν πρέπει όμως να μένουμε σε διαπιστώσεις, πρέπει να προτείνουμε λύσεις, ως οινοπνευματώδεις άνθρωποι,  για να μη χάνουν τα Κόμματα τις λύσεις όταν γίνουν Κυβέρνηση.
ΠΡΟΤΑΣΗ
Μία είναι η λύση για να λυθούν όλα τα προβλήματά μας: πρέπει να εφεύρουμε ένα νέο πολίτευμα, όπου όλα τα Κόμματα θα είναι στην Αντιπολίτευση και δεν θα υπάρχει Κυβέρνηση.

  

Τρίτη 4 Ιουνίου 2024


9 Ιουνίου

Είμαστε μάρτυρες σε μονομαχίες!

Μονομαχούν 

για το ποιος θέλει πιο πολύ το καλό μας.

Όλοι θέλουν το καλό μας.

Πόσο καλό να έχουμε για να δώσουμε σε όλους.