Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

Σοβαρά μεταμφιεσμένα σε αστεία ΙΙ

στον Άγιο Βαλεντίνο για τον έρωτά μας


ΚΑΦΕΝΕΙΟΝ   "Η ΕΛΛΑΣ"


Το γράμμα στέλνεται νωρίτερα σε αναγνώριση ότι μερικοί πολιτικοί  έφτιαξαν νωρίς για τον εαυτό τους ένα υπέροχο κόσμο σε βάρος ενός καλύτερου μέλλοντός μας...


Βοήθησε Άγιε να βγει μια νέα μόδα που τα παντελόνια και τα σακάκια δεν θα έχουν τσέπες και  να την αγαπήσουν μερικοί από τους πολιτικούς μας.  Σώσε μας,  γιατί αποδείχτηκε ότι η μόδα με τις μεγάλες τσέπες δεν είναι απλή ασθένεια, είναι επιδημία.

Είναι αλήθεια πως τα λάθη διδάσκουν. Κάνε μας να πιστέψουμε ότι μπορούμε να επιμορφώσουμε τους πολιτικούς μας πολύ πιο φθηνά. Να μη ζητούμε μόνον απόσυρση αψύχων (αυτοκινήτων) αλλά και εμψύχων. Γιατί Άγιε μου το μυαλό που κάνει τα ανέφικτα εφικτά, δεν κάνει εφικτά τα αυτονόητα;

Από το 1974 σπεύδουμε στον σοσιαλισμό με μεγάλα άλματα, τόσο μεγάλα που τον υπερπηδούμε και προσγειωνόμαστε στον φεουδο-σοσιαλισμό! Μερικοί κατεργάρηδες περίμεναν τον πιο σύντροφο. Η καρδιά τους ήταν στην αριστερά πλευρά και το πορτοφόλι τους στα δεξιά. Οι λογοκλοπές τους ήταν πρωτότυπες! Βέβαια σε κάτι ήταν ειλικρινείς. Μας είπαν ότι όλοι θα γίνουμε ίσοι. Και πράγματι, οι περισσότεροι γίναμε ίσοι στην φτώχεια. Βέβαια έχουν και τα επιχειρήματά τους: « Οικοδομήσαμε τον σοσιαλισμό, απόδειξη ότι οι οικοδόμοι φεύγουν μετανάστες!» Και ο υπερ-πηδημένος σοσιαλισμός πέθαινε από την ντροπή του! Και όταν το καράβι βούλιαζε έγκαιρα έπαιρναν την απόφαση: καιρός να μεταφερθούμε στα κότερα! Κόψε μας λίγο τη φόρα Άγιε μου, να μην υπερ-πηδάμε! Παρόλα αυτά, μήπως ήμασταν προνοητικοί και ταξιδεύαμε από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό με εισιτήριο επιστροφής;

Είπες ότι δεν είσαι βιβλίο
τότε τι είναι όλα αυτά τα περιτυλίγματα.

Βοήθησε Άγιε να είναι υψηλά οι τόκοι ώστε μερικοί πολιτικοί μας να ζουν από τους τόκους που τους αποφέρει το Κεφάλαιο του Μαρξ!

Βοήθησε να  μοιάσουμε στους πολιτικούς μας, που είναι οι μόνοι ερασιτέχνες που αμείβονται με επαγγελματικούς μισθούς, ενώ με εμάς συμβαίνει το αντίστροφο! Βοήθησε μας να είμαστε θρήσκοι και να νηστεύουμε όπως αυτοί και την Παρασκευή να τρώμε γοργόνες στα κάρβουνα!

Σε ευχαριστούμε που μέσα από αυτούς με τους οποίους είμαστε ερωτευμένοι μας έμαθες ότι για όποιον φτάσει στη κορυφή δεν υπάρχει παρά ένας δρόμος: ο κατήφορος.

Βοήθησε  Άγιέ μου  να πλουτίσει η σύγχρονη πολιτική μας ιστορία και με νέους εραστές: O μακαρίτης  Κ, ο κύριος Κ, ο μακαρίτης Π., ο κύριος Π...Όπως ο άνθρωπος κουβαλάει το προπατορικό αμάρτημα, μερικοί πολιτικοί κουβαλάνε το σόι τους και το οικόσημο:  φτάνεις πιο εύκολα στην κορυφή ξεκινώντας από τα ψηλά παρά αγωνιζόμενος από τα χαμηλά!  

Είπες: είμαι βιβλίο.
Δεν νομίζω,,
Είσαι μια επαναλαμβανόμενη σελίδα.

Βοήθησε οι βιογράφοι τους να περιλάβουν και ένα πρωταγωνιστικό πρόσωπο, την Ανοησία μας...Βοήθησε να διαβάσουμε μια βιογραφία τους και να μη ξεφωνήσουμε: Πόσα ξέχασε, πόσα ξέχασε! Πιστεύουμε σε ότι δεν είπαν και δεν έγραψαν! Τους ευχαριστούμε που μας έμαθαν ότι το να γράφεις σημαίνει ότι επινοείς την αλήθεια...

Η γλώσσα είναι
η μόνη πλαστή σελίδα
στο βιβλίο της καρδιάς.


Ποιος είπε ότι δεν άλλαζε τίποτα, Άγιε; Εκείνοι που ήταν πάνω πήγαιναν μπροστά και αυτοί που ήταν μπροστά πήγαιναν πάνω! Πάντα έχτιζαν τη νέα Ελλάδα με τα δάνεια των προηγούμενων! Ήταν τόσο αδέξιοι, ώστε και τα λάθη τους είχαν λάθη! Πρέπει όμως να το αναγνωρίσουμε, αναγνώριζαν τα λάθη των άλλων. Γιατί τα λάθη να εκδικούνται μόνον αυτούς που δεν έχουν κάνει; Βοήθησε μας  στο μέλλον να είμαστε προνοητικοί, να χτυπούμε την πόρτα πριν αγωνιστούμε να τους βάλουμε στην ιστορία...

Ευχαριστούμε τους πολιτικούς μας που αναγνωρίζοντας ότι το ψέμα έχει κοντά  ποδάρια μας έστησαν τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ για να ταξιδεύουν ταχύτερα! Να φοβάστε τη χάρτινη τίγρη όταν είναι φτιαγμένη από εφημερίδα...Σε όλη μου τη ζωή αναζητούσα ερωτήσεις στις απαντήσεις μου: Ποιο είναι πιο κουραστικό, να λες ψέματα ή να ακούς ψέματα;

Δόξα σε αυτούς από τους πολιτικούς που μας δίδαξαν ότι για τους νεκρούς ήρωες χτίζονται μνημεία και  για τους ζωντανούς χτίζονται μέγαρα!

Ευχαριστούμε τους πολιτικούς μας που μας έκαναν χορτοφάγους. Φυτοζωούμε...Πως να χωνέψεις την πείνα! Συμφωνούμε να σφίξουμε τις ζώνες, όχι όμως όπως ζητούν γύρω από τον λαιμό μας!  Οι ανίκανοι είναι ικανοί να κάνουν και ζητήσουν τα πάντα! Το μυαλό μας είναι αυτόνομο, Άγιε, αλλά το στομάχι μας εξαρτάται από αυτούς! Κάνε να μη μιλήσουμε για το αύριο μεθαύριο...

Γιατί Άγιε του έρωτα αποκάλυψες την εξουσία γυμνή; Δεν ήταν καθόλου σέξι! Ήταν η λάθος εξουσία, σε λάθος τόπο, σε λάθος χρόνο! Δυστυχία! Και η δυστυχία δεν γνωρίζει τον ενικό!

Συγχώρησε με που αρνούμαι την συντροφιά σου
σε έχω διαβάσει σε άλλο πρόσωπο

Γιατί να έχουμε ιστορία, Άγιέ μας; Ένας λαός δίχως ιστορία έχει τουλάχιστον τη συνείδησή του ήσυχη. Πως να ξεχάσουμε ότι «τα πάντα ρει» του Ηράκλειτου. Έλα όμως τώρα που δεν βρίσκεις πουθενά υδραυλικό και αν τον βρεις δεν μπορείς να τον πληρώσεις! Πως να ξεχάσουμε την κραυγή «εύρηκα!» του Αρχιμήδη. Και με ψάχνω στα παλιά στέκια και δεν με βρίσκω! Είναι στα γονίδια μας το Σωκρατικό «ν οδα, τι οδν οδα». Εμείς δεν γνωρίζουμε τίποτα και οι ταγοί μας λιγότερα!

Δώσε μας την ευκαιρία να μη βλέπουμε μπροστά μας το παρελθόν. Δώσε μας την ευκαιρία να γνωρίσουμε μια νέα Ελλάδα. Και για να γίνει αυτό, δώσε μας ζωή περισσότερη από του νεκροθάφτη  μας, να είναι ο επιτάφιος μας: Ενθάδε κείται κάποιος άλλος!  Άγιε, μήπως ζητούμε ανέφικτα, μήπως αναζητούμε μια παρθένα νυμφομανή;

Όπως διαπιστώνει ο Ζάρκο Πετάν: Η μετάβαση από τον κουμμουνισμό στον καπιταλισμό ήταν ανώδυνη. Τώρα μας περιμένει το πολύ δύσκολο άλμα από τον καπιταλισμό στον ιμπεριαλισμό και τη σύγχρονη αποικιοκρατία». Γιατί το πήδημα  άρχισε από την Ελλάδα, Άγιέ μου;

Άγιε, γνωρίζουμε ότι ο έρωτας κάνει και τους πιο έξυπνους ηλίθιους. Βοήθησε μας να μη βιώνουμε τον έρωτα για τους πολιτικούς παράλογα, όπως στο τραγούδι που ακολουθεί...Έστω και αν ξέρουμε ότι τους συμπαθείς γιατί αυξάνουν τον αριθμό των πιστών: όταν τους βλέπουμε σταυροκοπιόμαστε! Δώσε μας τη δύναμη να είμαστε ακόμη πιο αισιόδοξη για το παρελθόν!

Φώτισέ τους πολιτικούς Άγιε να μην είναι τόσο ερωτευμένοι μαζί μας. Γιατί ο έρωτας είναι τυφλός και σαν τέτοιος κακός σκοπευτής.  Έτσι, στοχεύουν την καρδιά μας αλλά μας χτυπούν  συνέχεια πολύ χαμηλότερα...

Φώτισε και τα ιδανικά μας, γιατί τώρα που ακρίβυνε το ρεύμα και τα πιο φωτεινά από αυτά έχουν σκοτεινιάσει! Αλλά και αν δεν βοηθήσεις


Το όνειρο είναι βιβλίο
που μόνο στο σκοτάδι διαβάζεται

Γιατί κλαίει το κερί
Κάθε φορά που διαβάζει το σκοτάδι;

Ζήτω η Ελλάδα! Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει! Τι, είπες Άγιε, προσπαθήστε λίγο ακόμη;  

Σε ευχαριστώ που πολλοί ασχολούνται με τα συγγραφικά δικαιώματα και κανένας με τα συγγραφικά αδικήματα!


Αφιερωμένο στον πολιτικό που αγαπάμε:




Βιβλιογραφία:

Tζαμάλ Τζουμά,  Το βιβλίο των βιβλίων
Νίκος Δήμου, η δυστυχία να είσαι έλληνας, Εκδόσεις Όπερα
Ζάρκο Πετάν, Αφορισμοί, Εκδόσεις Αστάρτη




Από: @ντώνυμος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου