Θα έδινα και τη ζωή μου γι’ αυτήν τη χώρα,

αλλά φοβάμαι ότι δεν θα ‘ρθει κανένας στην κηδεία μου.

Francesco Tullio Altan

Τ’ όνομά σου μου `φερνε το σφύριγμα του αγέρα
τ’ όνομά σου κι έτρεμε η ψυχή.

Ετοιμάσου μου `λεγε η καρδιά,

μα κάθε μέρα
στην υγειά σου μ’ έπινε η βροχή

Τρυφερά τις νύχτες την αγάπη μου φωνάζεις
τρυφερά σε γύρευα κι εγώ.
Το πρωί τριαντάφυλλο του κήπου μου φαντάζεις
το πρωί, τ’ αγκάθι σου είναι εδώ.

Μα αν δε σε βρω, να μην ξεχνάς
ότι σταυρώνεις το προσκυνάς.

Τ’ άγγιγμά σου χάραζε το σώμα μου απ’ τη μνήμη
πρώτα η πίστη κι ύστερα διωγμοί.
Κάποιος άλλος φόραγε και μ’ έκανε συντρίμμι
τ’ άρωμά σου κι έφυγα χλωμή.

Τρυφερά τις νύχτες την αγάπη μου φωνάζεις
τρυφερά σε γύρευα κι εγώ.
Το πρωί τριαντάφυλλο του κήπου μου φαντάζεις
το πρωί, τ’ αγκάθι σου είναι εδώ.

Μα αν δε σε βρω, να μην ξεχνάς
ότι σταυρώνεις το προσκυνάς.