Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2013

ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ





Έληξε η αμφισβήτηση.
Αποφανατίστηκαν οι επαναστάσεις.
Καταγγέλθηκε η απάτη κάθε «πρωτοπορίας».
Μια οργιαστική Σιγή βλάστησε σ’ όλες τις ρωγμές.

Κοιτάξτε αυτούς τους νεαρούς
των δεκαπέντε- δεκαεφτά χρόνων.
Κοιτάξτε τους καλά.
Προσέξτε την Κατήφεια τους.
Την νεκρική τους απάθεια, τη σιωπή τους,
τη δύσαρθρη ομιλία τους,
τη δύσθυμη σκληρότητά τους.

Προσέξτε πόσο Ακίνητος είναι αυτός ο Νέος Άνθρωπος.
Πόσον Αμίλητο Φόνο κουβαλάει μέσα του.
Κι αν ακόμα δεν είναι αυτοί οι Συναγερμός,
θα έρθουν παιδιά, έφηβοι
που θα είναι προορισμένοι για το Νέο Λόγο.
Απλά για το Λόγο.

Για λέξεις που ποτέ δεν διαπράχθηκαν,
για νοήματα που ποτέ δεν ορθολογήθηκαν,
για εικόνες που ποτέ δεν μιλήθηκαν.
Φοβηθείτε τους.

Oπισθόφυλλο του βιβλίου του Γιώργου Χειμωνά
Ποιον φοβάται η Βιρτζίνια Γουλφ,
Κστανιώτης 1995




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου