Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Δευτέρα 7 Απριλίου 2014




ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΑΙΝΙΩΝ

Στο πλαίσιο του εορτασµού για τα τριάντα (30) χρόνια από την Ίδρυση του Τµήµατος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας, ο Τοµέας Φιλοσοφίας, διοργανώνει κάθε Τρίτη, στις 18.00 - 21.00, στην αίθουσα 628, προβολή-ανάλυση µιας ταινίας της Ιστορίας του Κινηµατογράφου από τον Επίκουρο Καθηγητή Φιλοσοφίας κ. Γεώργιο Αραµπατζή. 

Η παρουσίαση έχει ως αντικείµενο τη Φιλοσοφία της Εικόνας και του Κινηµατογράφου, µε ιδιαίτερη έµφαση στο συµβολισµό και την αναπαράσταση. Οι κινηµατογραφικές εικόνες αναπαριστούν νοητικές καταστάσεις, οι οποίες παραπέµπουν σε µια θεωρία της Ψυχής και του Υποκειµένου.


Την Τρίτη 8/4, θα προβληθεί η ταινία: 

«2046» του Γουονγκ Καρ Γουαϊ.

Η είσοδος είναι ελεύθερη.


 

Το ''2046'' δεν είναι μια απλή ταινία. Ίσως ο τίτλος ''ταινία'' να μην μπορεί να χωρέσει την πραγματική σπουδαιότητά της. Το ''2046'' είναι ένα ολοκληρωμένο και αρτιότατο έργο τέχνης από εκείνα που παρακολουθώντας τα αισθάνεσαι σαν μια κουκκίδα στο χάρτη απέναντι στη μεγαλοσύνη τους. Το φιλμ αυτό του Γουόνγκ Καρ Γουάι αποτελεί το τελευταίο μέρος της άτυπης τριλογίας που ξεκίνησε με το ''Οι άγριες μέρες μας'' και συνεχίστηκε με την εκπληκτική ''Ερωτική επιθυμία'' και συνεχίζει να μας διηγείται το τι συμβαίνει στη ζωή του κύριου Τσόου μετά το 1966 που πήγε στη Σιγκαπούρη, δηλαδή περίπου μετά το τέλος της ''Ερωτικής επιθυμίας''. Αυτός κινείται μεταξύ Χόνγκ Κόνγκ και Σιγκαπούρης ενώ ως συγγραφέας γράφει ένα βιβλίο επιστημονικής φαντασίας με τίτλο ''2046''. Παράλληλα, σαν άλλος Καζανόβας διατηρεί πολλές ερωτικές σχέσεις με γυναίκες που θέλει να κρατήσει όμως σε απόσταση για να μη συνδεθεί συναισθηματικά μαζί τους. Το ''2046'', η πιο πολυδάπανη μέχρι σήμερα ταινία του Γουόνγκ Καρ Γουάι, εμπνέεται κατά πολλούς από τρεις σημαντικές όπερες : τη Μαντάμ Μπατερφλάι, την Κάρμεν και τον Ταχνόιζερ. Όπως αναφέρει και ο ίδιος ο σκηνοθέτης, αρχικά είχε στο νου του να γυρίσει το ''2046'' ταυτόχρονα με την ''Ερωτική επιθυμία'' αλλά τελικά δεν υλοποίησε αυτή την ιδέα καθώς του φάνηκε ότι δεν θα μπορούσε να αφοσιωθεί ταυτόχρονα και στις δύο ταινίες. Από πολλούς φημολογείται ότι όντως, το ''2046'' γυρίστηκε σχεδόν παράλληλα με την προηγούμενη σπουδαία ταινία του Καρ Γουάι. Ο ίδιος πιστεύει ότι η μια ταινία δανείζεται στοιχεία από την άλλη ενώ χαίρεται που δεν θα ξανακούσει από διάφορους χαιρέκακους ότι ελλείψει χρημάτων η ταινία του δεν θα ολοκληρωθεί ούτε το έτος 2046.Στο ''2046'', λοιπόν, συναντάμε όλα εκείνα τα στοιχεία που αγαπήσαμε στο κινηματογραφικό σύμπαν του ευφυούς Γουόνγκ Καρ Γουάι. Όπως σε όλες τις ταινίες του, έτσι κι εδώ σπουδαίο ρόλο για τους ήρωες και την εξέλιξη της ιστορίας διαδραματίζουν οι μνήμες, τα βιώματα και τα συναισθήματα. Ο ανθρώπινος νους παρομοιάζεται με ένα τρένο που κινείται ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον. Γιατί το μοναδικό μας καταφύγιο στο παρόν που ζούμε δεν είναι τίποτε άλλο από όσες στιγμές του παρελθόντος έχουν χαραχτεί στο μυαλό μας και όσες σκέψεις κάνουμε για το μέλλον που πλησιάζει. Τέτοιες σκέψεις φαίνεται να κάνει και ο ήρωας της ταινίας που τον υποδύεται εκπληκτικά ο σπουδαίος ηθοποιός Τόνι Λιούνγκ ο οποίος φαίνεται να ταιριάζει γάντι με την ατμόσφαιρα που επιδιώκει να δημιουργήσει ο σκηνοθέτης. Και αυτός κινείται ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον του ψάχνοντας να βρει κάπου εκεί τον εαυτό του. Παρακολουθώντας κανείς τον ήρωα από εκεί που τον άφησε η ''Ερωτική επιθυμία'' συνειδητοποιεί ότι οι καταστάσεις τον έχουν μεταβάλλει. Από εκεί που ήταν ένας σχετικά φιλήσυχος δημοσιογράφος έχει μετατραπεί σε έναν συγγραφέα που κινείται ανάμεσα στο χώρο της φαντασίας των μυθιστορημάτων του και εκείνον της ηδονής, αφού πλέον χωρίς αναστολές συνάπτει περιστασιακές σχέσεις με όμορφες γυναίκες ενώ παράλληλα χαρτοπαίζει. Κάπως έτσι τον ερωτεύεται μια πόρνη (μια σπαρακτική στο ρόλο της και πανέμορφη όσο ποτέ Ζανγκ Ζιγί) η οποία αναζητάει κι αυτή το χαμένο της εαυτό. Τον εαυτό της που έχασε μέσα στη σκληρότητα του επαγγέλματός της 




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου