Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012

Ιστορίες










«Βρε πώς τα φέραν οι καιροί
και οι βουλισμένοι χρόνοι,
να κελαηδά ο κόρακας
και να σιωπά το αηδόνι»




Την περίοδο του διχασμού στην Κρήτη,
ένας επιθεωρητής δημοτικής εκπαίδευσης ανέβαινε
μ' ένα μουλάρι, σ' ένα ορεινό και δύσβατο χωριό,
για να επιθεωρήσει τον εκεί δάσκαλο.

Στο δρόμο συναντά έναν αγωγιάτη και τον ρωτά:
- Δεν μου λες, πατριώτη, ο δάσκαλος τι είναι;
βενιζελικός ή βασιλικός;
- Βενιζελικός, απαντά ο αγωγιάτης.
- Α, το γαϊδούρι... σχολίασε ο επιθεωρητής.

Ο αγωγιάτης όμως ήταν βενιζελικός και φίλος
του δασκάλου και έτρεξε να μεταφέρει
στον δάσκαλο την στιχομυθία.
- Το και το δάσκαλε. Σε είπε γαϊδούρι.

Την επόμενη μπαίνει ο επιθεωρητής στην
τάξη και ρωτά τον δάσκαλο για το ποιο είναι
το μάθημα της ημέρας.
- Τα σημεία της στίξεως, απαντά ο δάσκαλος.
- Ας δούμε, λοιπόν, τι ξέρουν τα παιδιά,
λέει ο επιθεωρητής.

Ο δάσκαλος σήκωσε ένα μαθητή, τον Σήφη,
στον πίνακα και του είπε να γράψει την φράση:

- Ο επιθεωρητής είπε, (κόμμα) ο δάσκαλος είναι γαϊδούρι (τελεία).

Αφού, έκπληκτος ο μαθητής, το έγραψε, τον ρωτά ο δάσκαλος:
- Ποιος είναι, παιδί μου, γαϊδούρι;
- Ο δάσκαλος, ψέλλισε ο μαθητής.
- Και ποιος το είπε;
- Ο επιθεωρητής, κύριε.
- Ωραία, είπε ο δάσκαλος. Σβήσε τώρα το κόμμα και βαλ' το αλλιώς.

- Ο επιθεωρητής, (κόμμα) είπε ο δάσκαλος, (κόμμα) είναι γαϊδούρι.

Μόλις τελείωσε ο μαθητής, τον ρωτά ο δάσκαλος:
- Ποιος είναι τώρα, παιδί μου, το γαϊδούρι;
- Ο επιθεωρητής, απαντά δειλά ο μαθητής.
- Και ποιος το είπε;
- Ο δάσκαλος, απαντά ο μαθητής.
Οπότε στρέφεται ο δάσκαλος στην τάξη και λέει:


         - Είδατε παιδιά τι κάνουν τα κόμματα.
        Πότε βγάζουν γάιδαρο τον επιθεωρητή
και πότε τον δάσκαλο!!!








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου