Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012

ΟΜΙΛΕΙΤΕ ΑΓΓΛΙΚΑ;








 


"The genesis of classical drama was not symptomatic.
Aneuphoria of charismatic and talented protagonists
showed fantastic scenes of historic episodes.
The prologue, the theme and the epilogue, comprised
the trilogy of drama while synthesis, analysis and
synopsis characterized the phraseology of the text.
The syntax and phraseology used by scholars,
academicians and philosophers in their rhetoric,
had many grammatical idioms and idiosyncrasies.

The protagonists periodically used pseudonyms.
Anonymity was a syndrome that characterized
the theatrical atmosphere. The panoramic fantasy,
the mystique, the melody, the aesthetics, the use
of the cosmetic epithets are characteristics of drama.
Eventhrough the theaters were physically gigantic,
there was noneed for microphones because the
architecture and the acoustics would echo
isometrically and crystal - clear.
Many epistomologists of physics, aerodynamics,
acoustics, electronics, electromagnetics
can not analyze - explain the ideal and
isometric acoustics of Hellenic theaters even today.


There were many categories of drama: classical drama,
melodrama, satiric, epic, comedy, etc.
The syndrome of xenophobia or dyslexia was overcome
by the pathos of the actors who practiced methodically
and emphatically. Acrobatics were also euphoric.
There was a plethora of anecdotal themes,
with which the acrobats would
electrify the ecstatic audience with scenes from
mythical and historical episodes.


Some theatric episodes were characterized as
scandalous and blasphemous. Pornography,
bigamy, hemophilia, nymphomania, polyandry,
polygamy and heterosexuality were dramatized
ιn a pedagogical way so the mysticism about
them would not cause phobia or anathema or taken
as anomaly but through logic, dialogue and analysis
skepticism and the pathetic or cryptic mystery
behind them would be dispelled.
 

It is historically and chronologically proven
that theater emphasized pedagogy, idealism
and harmony. Paradoxically it also energized
patriotism a phenomenon that symbolized
ethnically character and phenomenal heroism."












Kαι η
DISCO-MANIA

Ελληνική λέξη είναι!










Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου