Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

ΓρΑΦΗ. . .





Δεν θέλω πια να μ' αγαπούν,

 θέλω να αγαπήσω.

Θέλω να βρω κάτι

που κάποτε ανήκε σε 'μένα



. Εκείνη επέμενε

πως είναι σημαντικό να ξέρει να κολυμπά,
 
έστω και αν υπάρχει

ένα και μόνο ποτάμι,

ελάχιστη βροχή και,

συνεπώς,

λίγες πιθανότητες για πνιγμό...



...η δουλειά δεν είναι δική τους,
είναι δουλειά που τους επιβλήθηκε.
Ο χρόνος δεν είναι δικός τους,
είναι χρόνος που τους τον αρπάζουν άλλοι.
Το μαρτύριο μόνο είναι δικό τους,
Δουλεύουν χωρίς να σταματούν και,
σε στιγμές απερίσκεπτες, της πείνας ή μιας έκπληξης,
παρεξηγούν τη μοίρα τους για ευτυχία...


Υβόν Βέρα  / Φλεγόμενη πεταλούδα



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου