ΩΧ!
Ο σύγχρονος τηλεοπτικός δάσκαλος του έθνους αρχίζει να κακοποιεί και τη λογοτεχνία. Νομίζει ότι ο ηλίθιος που ξέρει ταυτίζεται με τον ηλίθιο του Ντοστογιέφσκι. Μακάρι να ήταν ηλίθιος!
''Εμβαθύνοντας μοναδικά στην ψυχολογία των ηρώων του, ο Ντοστογιέφσκι περιγράφει στον Ηλίθιο (1868) την ιστορία του επιληπτικού πρίγκιπα Μίσκιν, ο οποίος ύστερα από μακροχρόνια παραμονή και θεραπεία στην Ελβετία, επιστρέφει στην Πετρούπολη. Αφοπλιστικά αθώος και ανιδιοτελής για τους κοσμικούς κύκλους της μεγαλούπολης, όταν κληρονομεί μια μεγάλη περιουσία βρίσκεται αναπάντεχα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, αντιμέτωπος με την περιέργεια, το σαρκασμό και την υστεροβουλία των άλλων: οι άντρες τον θεωρούν «ηλίθιο», αδυνατώντας να κατανοήσουν το χαρακτήρα του, ενώ οι γυναίκες τον ερωτεύονται γοητευμένες από την απόκοσμη φύση του, παρασυρμένοι όλοι σε μια δίνη γεγονότων μέχρι το τραγικό τέλος''.
Αφοπλιστικά αθώος και ανιδιοτελής για τους κοσμικούς κύκλους της μεγαλούπολης. . .Τον καιρό εκείνο!
Αφοπλιστικά αθώος και ανιδιοτελής για τους κοσμικούς κύκλους της μεγαλούπολης. . .Τον καιρό εκείνο!
Ο ορισμός του "πνευματικού λαϊκισμού".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου