Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Σάββατο 7 Μαρτίου 2015




Φερόμαστε ο ένας στον άλλο μ' εξαιρετική αβρότητα,
λέμε είναι θαυμάσιο να σε δω ύστερα απ' όλα αυτά τα χρόνια.
Οι τίγρεις μας πίνουν γάλα.
Τα γεράκια μας βηματίζουν στο έδαφος.
Οι καρχαρίες μας έχουν όλοι πνιγεί.
Οι λύκοι μας χασμουριούνται πέρ' απ' τ' ανοιχτό κλουβί τους.
Τα φίδια μας έχουν αποβάλει το κεραυνοβόλημά τους,
οι πίθηκοί μας τα φανταχτερά τους πετάγματα.
Τα παγώνια μας έχουν απαρνηθεί τα φτερά τους.
Οι νυχτερίδες πέταξαν απ' τα μαλλιά μας πριν πολύ καιρό.
Πέσαμε σιωπηλοί, σε μισή-πρόταση,
όλο χαμόγελα, αμηχανία παρελθόντος.
Η ανθρώπινή μας φύση
δεν ξέρει πώς να μιλήσει ο ένας στον άλλον.


 Wislawa Szymborska / Μετάφραση Αλκής Τσελέντη 
 "Επιλεγμένα Ποιήματα" /Εκδόσεις ΔΩΔΩΝΗ 2006




Posted by at

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)