Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Παρασκευή 22 Μαΐου 2015





ΜΕΤΟΥΣΙΩΣΗ

Σημείον βρασμού:
εκατό βαθμοί συγκέντρωσης θυμού κι ανεκπλήρωτων ονείρων.
Με λίγη προστιθέμενη θέρμη γίνονται υδρατμοί
και πήζουν κάτω από τα μάτια σαν ανοιξιάτικες μπόρες,
που ξεσπούν σε αίθρια νύχτα.


Σημείον τήξεως.
Το παράπονο σέρνεται πάνω στα σύννεφα
που εκκολάπτουν στις μήτρες τους φουρνιές αγγέλων
που λυσσομανάνε
που διψούν να πάρουν εκδίκηση.


Τα χείλη
σημείον τριβής και εκρήξεων
απέραντων ουρανών κι αλάξευτων κόσμων.
Κόσμων που πλάθονται απ’ την οργή
και τιμούν τα ασάλευτα φύλλα του λήθαργου


Σημείον εξάχνωσης:
η Νέμεσις στην κορυφή του όρους βλεφάρων -
νοτισμένο έδαφος, σαπισμένη επιδερμίδα ως τον πυρήνα που κοχλάζει.


Σημείον εξιλέωσης:
η συγγνώμη που παρεμβαίνει στοργικά στην καταιγίδα.
Αυτό περίμενε ο κεραυνός να γίνει φεγγαρόφωτο.



Δημήτρης Βιτζηλαίος
ΠΟΙΕΙΝ






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου