Kultur Tava

Νὰ γυρίζεις - αὐτὸ εἶναι τὸ θαῦμα- 

μὲ κουρελιασμένα μάτια

μὲ φλογωμένους κροτάφους ἀπ᾿ τὴν πτώση

νὰ γυρίζεις

στὴν καλὴ πλευρά σου.

Πεσμένος αἰσθάνεσαι

τὴν κόλαση ποὺ εἶναι ἡ αἰτιότητα

τὸ στῆθος ὡσὰν συστατικὸ τοῦ ἀέρα

τὰ βήματα χωρὶς προοπτική.

Κι ὅμως στὴ χειμωνιάτικη γωνία ὁ καστανᾶς

περιβάλλεται ἀπὸ σένα.

Κόψε ἕνα τραγούδι ἀπ᾿ τ᾿ ἄνθη

μὲ δάχτυλα νοσταλγικά.

Νὰ γυρίζεις — αὐτὸ εἶναι τὸ θαῦμα.

Θὰ περάσουν ἀποπάνω μας ὅλοι οἱ τροχοὶ

στὸ τέλος

τὰ ἴδια τὰ ὄνειρά μας θὰ μᾶς σώσουν.

Ἀγάπη μεῖνε στὴν καρδιὰ —

αὐτὸς ἂς εἶναι ὁ κανὼν τοῦ τραγουδιοῦ σου.

Μὲ τὴν ἀγάπη

Θὰ σηκώσουμε τὴν ἀπελπισία μας

Ἀπ᾿ τὸ ἀμπάρι τοῦ κορμιοῦ.

Δὲν εἶναι φορτίο γιὰ τὴ χώρα τῶν ἀγγέλων

ἡ ἀπελπισία.

Καὶ προπαντὸς

ἂς μὴν ἀφήσουμε τὴν ἀγάπη

νὰ συνωστίζεται μὲ τόσα αἰσθήματα…

Ἅπλωσε ἡ γαλήνη τὰ φτερά της

ὡσὰν ἀλησμόνητος κύκνος ὀνείρου

σ᾿ αὐτὰ τὰ ἔρημα νερά.

Κάτι νιώθω σήμερα

βλέποντας τὰ πουλιά.

Ἡ ἀγωνία μου ὑψώνεται,

ὡς τὰ ἐδελβάις ἄνθη.

Τὰ ὄνειρα βλαστοὶ στὸ στῆθος

κλήματα μέσ᾿ στὴν καρδιὰ

διαγώνια ἐκδικοῦνται τὸ χῶμα

σκοτώνοντας ἐμᾶς.


Νίκος Καρούζος