Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Πέμπτη 14 Απριλίου 2016

Τα διαχρονικά...




Απ' τη στιγμή που, μάλλον, δεν υπάρχει κάποιο καλό πολίτευμα, η δημοκρατία είναι το λιγότερο κακό. Η δημοκρατία δεν διαχωρίζεται από την έννοια του κόμματος, ενώ η έννοια του κόμματος μπορεί άνετα να νοηθεί χωρίς δημοκρατία. Τούτο συμβαίνει όταν ένα κόμμα ή μια ομάδα ανθρώπων φαντάζονται ότι κρατούν στα χέρια τους την απόλυτη αλήθεια. Γι' αυτό, σήμερα, η Βουλή και οι βουλευτές χρειάζονται λίγη μετριοφροσύνη.

Αλμπέρ Καμύ
Το πρόβλημα είναι ότι 

 η ποιότητα του λόγου που εκφέρεται,

 η αποδοχή του ως αλάνθαστου,

 καθορίζεται κυρίως όχι από τον

  λέγοντα 

 αλλά από τον

 αποδέκτη του λόγου.

Posted by at

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)