Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2017

Drawing Pencil 






"Στον πνευματικά ανώτερο άνθρωπο, η μοναχικότητα παρέχει ένα διττό όφελος: πρώτον, το να είναι με τον εαυτό του και, δεύτερον, το να μην είναι με τους άλλους. Αυτό το τελευταίο θα το αξιολογήσει κανείς ιδιαίτερα, αναλογιζόμενος πόσα βάσανα, πόσους ψυχαναγκασμούς ακόμη και κινδύνους ενέχει κάθε συναναστροφή. Είναι, συνεπώς, ένα αίσθημα βαθειά υπαρξιακό και αριστοκρατικό αυτό που τρέφει την ροπή στην απομόνωση, την άρνηση και την μοναχικότητα. Όλοι οι αχρείοι είναι αξιοθρήνητα κοινωνικοί- ο άνθρωπος όμως με ευγενική ψυχή και με συνείδηση καταλήγει με τα χρόνια στην μαχητική διαπίστωση ότι σ'αυτόν τον κόσμο- σπανίων περιπτώσεων εξαιρουμένων- δεν υπάρχει παρά η επιλογή ανάμεσα στην μοναχικότητα του αρνητικού και την ευτέλεια του κοινωνικού."
 Σοπενάουερ / Aφορισμοί για την πρακτική αξία της ζωής






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου