Η προσδοκία του ταξιδιού
Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...
Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...
Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .
Πέμπτη 31 Αυγούστου 2017
και θα είναι ριζοσπαστικό.
Σου πρέπει ένας ύμνος!
Θυμάσαι
που από Γη της Επαγγελίας γίναμε Γη της Απαγγελίας.
Μπάμπης:
Πάμε να κάνουμε μια βόλτα να ξεχάσουμε.
Μας έχουν πλημμυρίσει συναισθήματα
και δεν έχουν βγει μαντηλάκια
που απορροφούν τα συναισθήματα.
Μήτσος:
Το γνωρίζουμε καλά το μέρος,
τόσο καιρό περιμένουμε εδώ.
Έχει μία βαθιά λακκούβα με νερό εδώ γύρω.
Μπάμπης:
Το γνωρίζω ότι το γνωρίζουμε ότι υπάρχει λακκούβα
και ότι συνεπώς θα πέσουμε μέσα.
Μήτσος:
Πρέπει ως προνοητικοί άνθρωποι
να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε αφού το γνωρίζουμε,
όχι πως θα δεν θα πέσουμε μέσα αλλά πως θα βγούμε έξω.
Ο Κουτός μπορεί να αργήσει.
Μπάμπης:
Ω ναι!
Πάντα ως προνοητικοί είχαμε πρόγραμμα."
Σαν Μπέεεεκετ / Περιμένοντας τον Κουτό
Δεν μπορεί τον Engels να τον αγοράζει ο Μαρινάκης.
Τετάρτη 30 Αυγούστου 2017
επηρεασμένη από τον Αλέξη:
Δεν θα μου δώσει και εμένα;
Οι άνθρωποι είναι πάνω από τον ΕΝΦΙΑ.
Σαν Μπέεεεκετ / Περιμένοντας τον Κουτό
Με κόψανε,
Πελάγειος:
Μην έχεις τύψεις συνειδήσεως,
ήθελες το καλό τους,
Μεσόγειε.
Πελάγειος:
Ναι,
Μεσόγειε,
το ήθελα πολύ το καλό τους και τους το πήρα.
Πελάγειος:
Μην έχεις συνειδητές τύψεις,
Μεσόγειε.
Αν έχεις συνειδητές τύψεις για το παρελθόν
δεν μπορείς να ερμηνεύσεις το μέλλον.
Μείνε στις τύψεις συνειδήσεως.