Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

Ευθυνοφοβία






Πες μου πότε

το διψασμένο πάντα χώμα της ψυχής

πότε άντεξε να περιμένει

τη βροχή του ημερολογίου;


Κι αν πρέπει όπως λες

να είναι όλα πιστά στον καιρό τους

με τη μορφή του ταιριασμένα




όταν εγώ υποτροπίασα θέρος

εσύ γιατί δεν ήρθες να ταιριάξεις

θεράπον τζιτζίκι στο κλαδί μου;


Μη μου ρίχνεις λοιπόν την ευθύνη

ότι δεν ήμουνα φθινόπωρο

γι΄ αυτό δε φέρθηκες πρωτοβρόχι.





Κική Δημουλά




Ήταν για σένα

 τρεις χαρές στην πίκρα φυτρωμένες

όμως για μένα 

στην χαρά τρεις πίκρες ριζωμένες.

Ελεύθεροι Πολιορκημένοι 

Διονύσιος Σολωμός.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου